Kitapta; Başkan Snow'un 18 yaşında bir genç olduğu, 10. Açlık Oyunları zamanını anlatılıyor. Sefil bir hayat yaşadığını, akıl hocalığı yaptığını ve aşkını okuyoruz.
Coriolanus Snow'un aşkı olan diğer ana karakterimiz
Lucy Gray Baird'den bahsedelim biraz da. Kendisi;
10. Açlık Oyunlarında Snow'un akıl hocalığı yaptığı,
12.
İstanbul başka şehirlere benzemez!
Halep düşerse üzülür insan. Kabil düşerse canı acır.
Paris düşman postalını uzaktan görse bacaklarını aralar.
Berlin ikiye ayrıldı, dünya gene de dönmeye devam etti.
New York'un kalbine uçak sapladılar, düzen yeniden, yine kuruldu.
Ama İstanbul öyle mi ya!
Batı'nın sınırıdır burası. Doğu'nun başkenti...
Bu şehir dengede tutuyor dünyayı.
Tahterevallinin ortası…
İstanbul tökezlese insanlık düşer!..."
Yavuz: Beş yüz yıllık tılsımlı gömleğin gücüyle geçmişten el alan bir delikanlı… İstanbul'un muhafızı o!
Korkut: Âşık olduğu kadını elde eldebilmek için ölümsüzlüğün sırrını arayan tutkulu bir adam.
Aslı: Hiç bitmeyecek bir vicdan azabıyla yaşamaya çalışan, yükseklerde gezmeyi seven âşık bir genç kız.
Karakalem: Kadim kötülüğün yeryüzündeki gölgesi; rubi gözlü karga.
Ahmet: İstanbul'un dehlizlerini kendine yol yapan, uğradığı ihanetle ışığa küsen yakışıklı bir profesör.
Güneş: Güzelliği bahtsızlığına sebep bir kadın…
Hızır Ağa: Denizli'nin ücra bir köyünde, koca yüreği sırlarla dolu bir muhtar.
N. İpek Gökdel'in yazdığı Karakalem'de zaman içerisinde yapacağınız yolculuk, size tılsımlı bir İstanbul hikâyesi sunuyor!
SPOİLER İÇERİR!
Üç farklı insanın, Tanju, Yusuf ve Selma, hayatını hem kendi ağızlarından hem de üçüncü ağızdan anlatan bir roman. Üçünün de hayatları, hikayeleri temelde benzer; türlü hayat zorlukları... Hayatın rüzgarı savuruyor onlarsa farklı dayanak noktaları bulup tutunuyorlar. Seçimler ve bunlara bağlı sonuçları akıcı ve edebi bir şekilde
Konusu:
Hikaye tanıdık bir hikaye; aileden geçen sihirli bir nesne dünyayı kurtarmak için yeterli güce sahiptir ve şimdi genç bir kız sevdiklerini kurtarmak için doğru kararları vermekle görevlendirilmiştir.
Yorumum:
Hala aynı eskiyi, aynı eskiyi okuyormuşum gibi hissetmediğim birçok özgünlük var. Steampunk tarzı eklemelerin (robotlar, uzay gemileri, ışın tabancaları ve gadget'lar) klasik fantastik karakterlerle (elfler ve diğer canavarlar gibi) birleşimini sevdim. Bu, orta sınıf kitaplarında pek sık görmediğim birşey.
Çizgi roman bir yana, pek çok roman bile bende gözle görülür bir duygusal tepki uyandırmaz (örneğin: komik bir şey olabilir ama ben nadiren yüksek sesle gülerim.) Ancak bu kitap ilk 15 sayfada beni ağlattı. . Şimdi, bu bir başarı! Yine de itiraf etmeliyim ki, konu anne veya baba ölmek olduğunda biraz yumuşak huyluyum, bu yüzden duygularınız buna göre değişebilir.
Bazı karakter tasarımları tuhaf; annenin kafasının neden bu kadar uzun ve ince olduğunu anlamıyorum ama tam renkli çizimler ve arka planlar muhteşem. Tavşan robot karakterini çok sevdim.
Ben severek okudum. Öneririm.
Selam dostlar,
Bugün size @lavantasevenyazar hanımefendinin kaleminden dökülen muhteşem eğlenceli bir kitap okudum. Kendi kendime kahkaha attığımda etrafımdakilerin "hayırdır" bakışlarıyla karşılaşmakda ayrı bir keyif verdi bana.
Kitabımızın konusuna gelirsek;
Ayşe Nalan edebiyat bölümünü bitirmiş atanmayı bekleyen bir genç kız kafadan çatlak bir anneye vurdumduymaz bir erkek kardeşe ve fedakâr bir babaya sahiptir. Kardeşinin tefecilere olan borcunu ödeyebilmek için annesinin baskısıyla hiç tarzı olmayan bir yarışmaya katılmak zorunda kalır. Varlıklı tanınmış zengin bir aile olan Soykanların son veliahtı olan Uğur'a eş için babaannesi bir yarışma düzenler. Fitne fesat eltiler, sadece kendilerini düşünen kardeşler ve yeşilçamdan fırlayan karakterlerle dolu hatta dopdolu eğlenceli bir kitap okudum arkadaşlar. Ayrıca yazarımız ikinci kitaptan son sayfalarda spoiler verince aşırı merakıma yenik düşerek hemen kitabımızın ikinci serisine başladım bile.
Ayşe Nalan Uğur için düzenlenen yarışmayı kazanabildi mi?
Babanne torunu için neden böyle bir yarışma düzenledi?
Ayşe Nalan'ın içindeki huzursuzluk neydi?
Ayhan, Kezban bu hikayenin neresindeydi?
Moliére nin Tiyatro eseri Kadınlar mektebi
Karakterimiz Arnolphe, bencil, zalim bir adamdır. Kırkını geçtiği halde, daha on altı yaşını doldurmayan Agnes isminde bir kızla evlenmek sevdasındadır.
Arnolphe bu kızı dört yaşındayken fakir annesinin elinden almış, onu dünyadan uzak bir manastırda koyu bir cehalet içinde büyütmüştür. Çünkü ona göre bilgili kadınlar aldatmaya meyillidirler. Arnolphe, çokbilmiş karıları tarafından aldatılan kocaların durumuna düşmemek için Agnés'i böyle koyu bir cehalet içinde bırakmaktan çekinmemiştir.
Arnolphe kızı hapsetmiş yanına muhafız olarak bir hizmetçiyle ahmak bir uşağı koymuştur. Fakat bütün bu tedbirlere rağmen, günün birinde Agnés, Horace isminde bir delikanlıya gönlünü kaptırır. Arnolphe yokken onu eve kabul eder. Sonuçta genç kız sevdiği delikanlıyla evlenir. Arnolphe kendisi için çok acı olan bu sonuca istemeye istemeye razı olur. Kullandığı barbarca usul, kendi aleyhine döner. Bütün gayretleri boşunadır; sonuçta tabiat kazanır. Moliere'nin kadınlar mektebi Tiyatrosu zorla güzellik olmayacağının güzel bir kanıtıdır.
