Vedat Bulut
@gencyazartr
Romanım Yitirdiğim Sen çıktı aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.
ritimsanatyayinlari.com/urun/vedat-bulu...
Yazar
Bilgisayar Programcılığı - Tıbbi Dokümantasyon ve Sekreterlik
Elazığ
242 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Kitaplar hep bir köşede, Sizinle konuşmayı bekleyen samimi dostlardır.
Yaşamın hiçbir evresinde, tükenmişlik hissi kadar insanı kendi içindeki girdapta kaybettiren çaresiz bir dönem olmamıştır.
Okur Takip Önerileri
Bir yazarın hüznü ve kederi, okumayan bir toplumda yazar olmakmış.
<Yaşandı ve tecrübe edildi.>
Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu.
İnsancıklar - Dostoyevski
Arayış ve Bağlanış
Bir gelecek inşa etmek için hayata sımsıkı sarılmak gerekir. İnsan yaşar ve sürekli bir sebep arar; yaşamını anlamlandırmak için. Varoluşun temelinde yatan bağlılık duygusu, bu sebeplerle insanın yaşam tablosundaki nihai amacını şekillendirir. İnsanın bağlı olduğu şeyler, izlediği yolun rotasını çizer. Her yol bir amaç doğurur, her amaç bir sonuçla sonlanır ve her sonuç, etkilediği kişilerde yeni bir başlangıca yol açar. Ve bunların hepsinin temelinde bağlılık yatar. Soyut ya da somut olgulara olan bağlılık; gidilen yolda ulaşılan sonun temel nedenlerindendir. İçe dönük yaşam ya da dışa dönük yaşam, toplumda üstlenilen rollerin tümüdür. Bu rollerin belirleyicisi olan bağlılıklar, kişinin kendi iç dünyasına ve dış dünyaya olan bağlılığıdır. Ve bu bağlılıkların kişilik üzerindeki doğal etkisi, kişiye sunulan yaşam tercihleridir.
Deneme
Bazen bedel önceden ödenir. Muhakemesi yıllar sonra yapılır. Kendine haksızlık etmeme lüksüne sahip olduğunu düşünmek biraz fazla şımartıcı olabilir. Peki ama başka dayanak yoksa ne olur? Belki bir anlık rahatlama ya da kaçış tesellisi bu. Öyle ya da böyle, ortada bir sonucun bağlandığı bir sebep ve onun kurban edilişi vardır. İnsan kendini
Anlaşılmadığım bir dünyada, susup kendi içime gömülmek istiyorum.
Deneme
Bir eşikteyim; somut değil, soyut. İğrenme, nefret etme ya da delirme arasında bir yerdeyim. Gerçi hiç sağlıklı bir ruha sahip oldum mu, bilmiyorum. Ruhum incinmeye başladığı günden beri eski sağlığına kavuşamadı. Az bir berraklıkla hatırladığım o zamanlar, rüya gibi. Hafif bir uykuda görülen rüya gibi. Öylece iki yüz yıl hareketsiz durup bunu
Bir kere alıştın mı yazmaya iflah olmuyorsun. Kanayan ruhundan akanları yazmaktan kendisini alıkoyamıyor insan.
Şöyle edebi muhabbetler yapacağım bir dost aranıyor.
Not: Namahrem olmaması tercihimdir :)