"Spor, futbol, satranç, siyaset, tarih ve daha birçok şeyi... hepsini bıraktım. Elbette yürüyüş, koşu ve benzeri sporları yapıyorum. Ancak izleme, dinleme ve benzeri gibi aktif eylemlilik dışında kalanların hepsinin ekseriyasını bıraktım. F1, NBA, TBL, TSL, ŞL, AL'ler hiçbirini izlemiyorum artık. Ne TV'den ne de yerinden canlı.
Konuş!
Konuş! Özgürdür dudakların.
Konuş! Bu dil senin.
Konuş! Senin bu beden.
Konuş! Hâlâ senindir yaşamın.
Bak ve anla, demircinin alevinde nasıl
Çelik kızıl kor.
Gör, nasıl açıldığını kilitli kapıların
Ve zincirlerin kırılışını.
Konuş! Yeterli sana kalan zaman.
Beden ve dil göçmeden önce.
Konuş! Hâlâ yaşayan gerçek için,
Konuş! Söyle yüreğindekini!
Faiz Ahmed Faiz’i
Yalnızca ölüm gerçeğini hesaba katan bir felsefe gerçek felsefedir. Zira, gerçekliği su götürmez olan tek gerçek olarak ölüm es geçildiği takdirde, hayattan samimi bir şekilde bahsetmek mümkün müdür?
Aliya İzzetbegoviç
Bir savaş veriyorum, herkesin verdiği gibi... Acı, nefret, keder
ve yalnızlıkla beraber; ruhumu hapsedecek gerçek mutluluğu
arıyorum. Bu yolda düsturu olmaksızın yürümüyorum elbet;
haşin, mert ve aheste adımlarla!.. İlerlerken kara kargalar
dürtüyor beni, ansızın bir hareketle. İrkilerek bakıyorum
suratlarına, ‘’bak burada yaşanmışlıklar’’
Var olan her şey, Tanrı dediğimiz tek olan canlının, değişik ifadeleridir. Her şey tanrıdır. İnsanın algılaması, ışığın ışığı algılamasından başka bir şey değildir. Maddenin bir aynı olduğunu da gördü. Her şey, ışığı yansıtan ve bu ışıkla görüntüler yaratan bir aynadır. İlizyon Dünyası, Rüya kendimize olduğumuz gibi görmeyi engelleyen bir duman gibidir. Gerçek Biz saf sevgi saf ışığız.
'Kıymet insanın elindekilerden gelmez, kıymet insanın yüreğinden gelir. Eğer bir şeyler habire yolunda gitmiyorsa hiç sağa sola bakma, önce bir kendine bak sen. Sahteyle gerçek hiçbir zaman aynı etkiyi yaratmaz, bunu unutma.
Yusuf Sûresi'nin Bize Öğrettikleri
Sıkıntı bir gün bitecek! (86)
Beklenen bir gün gelecek! (100)
Bazı rüyalar gerçek olacak! (4)
Üzülen bir gün mutlu olacak! (96)
Allah 'a tevekkül eden kazanır! (67)
A'ya
A= ilk aşkım
A=Denemeden bilemeyiz
Yolu gide gele öğreniriz
Taşırız değirmeni suya gerekirse eririz
Büyük konuşmam ama asla de bana
Gerçek olsun bitmeden gece rüya
İnanırım yaratan var
Aram bozuk olsa da ederim dua
Tanrım bize bizi ver
A= Çok istedim Çok çabaladım ama olmadı
Bu gençler de tıpkı bu filozoflar gibi var olan gerçeği reddediyor, başka bir gerçeklik boyutunda yaşamak istiyorlardı… Çünkü var olan gerçek, zamanın onlarda açtığı yaraları daha çok ve daha acımasızca kanatıyordu… Gerçekle bağlarını yitirenler gerçek dışını özlüyorlardı… Zamanın akışına dayanamayanlar zamanın dışına çıkmayı özlüyorlardı… O
Hasan-ı Basri رحمه الله dedi ki:
"Ölüm dünyanın gerçek yüzünü ortaya çıkarıyor ve akıl sahiplerinde mutluluk bırakmıyor. ölüm ne güzel nasihattir! Bir de kalpleri diri bulabilse!"
| Kitabü'z-Zühd, Ahmed Bin Hanbel
Sen bensiz var olamazdın… Gerçekten böyle miydi? Belki de bu senin tutsaklığın olduğu kadar da benim tutsaklığımdı… Koşullu mu seviyordum seni? Beni senden daha çok sevecek biri olmadığı için mi senin yanındaydım? Hem sevilmeden yapamıyor, hem de hiç bilmediğim birine delice bağlanmak, onun peşinde savrulmak, savrulurken kendini yıkmak, kurduğum her şeyi bozup yeni baştan kurmak istiyordum. Aramızda bilinmedik hiçbir şey kalmamıştı sanki… Sen beni neredeyse benden daha iyi tanıyordun. Ben senin nerde nasıl tepki vereceğini, ne zaman ne söyleyebileceğini adım gibi biliyordum. Gerçekten böyle miydi? En azından şu an bana böyle geliyordu… Sen benim bütün zaaflarımı, açıklarımı, günahlarımı biliyordun. Bundan mı sıkılmıştım acaba? Bir başkasına kendimi temize çekerek yeniden mi anlatmak istiyordum? Peki, bu anlattığım gerçek ben mi olacaktım? Bitecek miydi o zaman bu durmadan yaşadığım kopuşlarım, savruluşlarım?
DÜŞLERİM GERÇEK GERÇEĞİM YALAN...
Yerde oldum gökte oldum
Sormayın halim ah başım duman
Gönül uslanmayı bilmez
DÜŞLERİM GERÇEK GERÇEĞİM YALAN...