"Sanki belirli hastalıklar sadece düşük gelirli insanlara musallat olurmuş gibi, bir hastanenin halk koğuşunda, kendi evlerinde ölmeyi başaran insanlar arasında rastlamayacağınız dehşet verici şeyler görürsünüz. Ancak, X hastanesinde gördüğüm kimi şeyleri hiçbir İngiliz hastanesinde görmeyeceğiniz de bir gerçek. Örneğin, insanların hayvanlar gibi, yanlarında hiç kimse olma dan, kimsenin ruhu duymadan ölmesi, ölümlerinin sabahtan önce fark bile edilmemesi vakası çok kez gerçekleşti. İngiltere'de bunu kesinlikle görmezsiniz, hatta bir cesedin diğer hastaların gözünün önünde bırakıldığını görmeniz iyice ihtimal dışıdır. Hatırlıyorum da, İngiltere'deki bir taşra hastanesinde adamın biri biz çay içerken ölmüş ve koğuşta yalnızca altı kişi olmamıza rağmen hemşireler çayımız bitene dek adamın öldüğünü ve naaşının götürüldüğünü duyamayacağımız kadar hünerli bir şekilde işin üstesinden gelmişti."
Sayfa 60Kitabı okudu
Uyumadım. Pişman olmadım. Kendimden bile. Ben gerçektim. Dünyanın en gerçek adamı ! Bana ait bir gezegen bulana kadar insanlara ve kendime zarar vermeye devam edeceğim... Biliyorum, beni linç edecekler. Beni bütün dünya öldürecek. En derinde benim cesedim olacak ancak bedenimi toprak bile kusacak... Aranızdayım her gece. Dolaşıyorum sokaklarda, sol elimde Şam'dan taşıyıp geldiğim yakutlu hançerimle...
