Görünmez kentler... Hiç gitmediğimiz veya hiç olmayan aslında ama isminden biz de yarattığı hislerden nasıl olabileceğini hayal ettiğimiz kentler.
Her birinde hem aklen hem de ruhen bambaşka diyarlara gittiğimiz kentlerde bize Marco Polo eşlik ediyor, biz de Kubilay Han gibi dinliyoruz Marco'yu. Han anlıyor zamanla bu kentlerin aslında olmadığını ve aralarında şöyle bir diyalog geçiyor Marco'yla.
Han:
"Bundan böyle kentleri ben anlatacağım sana ve sen, gerçekten var mı bu kentler ve düşündüğüm gibi mi onu söyleyeceksin bana."
Marco:
"...öğeleri, onları birbirine bağlayan bir mantık olmaksızın bir iç kuraldan, bir perspektif, bir hikayeden yoksun bir şekilde yığılmış kentleri, düşünebilir kentlerin sayısından düşmek gerekir. Kentlerle ilişkimiz rüyalarla olduğu gibidir: hayal edilebilen her şey aynı zamanda düşlenebilir, oysa en beklenmedik rüyalar bile bir arzuyu, ya da arzunun tersi, bir korkuyu gizleyen resimli bir bilmecedir. Kentleri de rüyalar gibi arzular veya korkular kurar; söylediklerinin ana hattı gizli, kuralları saçma, verdiği umutlar aldatıcı, her şey, başka bir şeyi gizliyor olsa da." sayfa 87
Bu şekilde görünmez kentlerimizin olması hem kendimizi tanımada hem de insanları tanımada en güzel yollardan biri gibi geldi bana. Yazarın daha önce sadece Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu kitabını okumuş ve yazarın hem edebiyatına hem de kurmaca dünyasına hayran olmuştum. Zaten şiirsel üslubu okuma zevki sağlayan önemli bir unsur olarak da kitapta bizi karşılıyor. Daha çok Calvino okumak dileğiyle.
