"Gezegenin Tamahkâr Çocukları" nı Ümraniye Kitap Fuarı'ndan almıştım yazarından imzalı. Hatta, senin yazdıklarını okuruz bir gün inşallah, şeklindeki duasını da almıştım. Kitap yorumlarını okuyunca siyasi içerikli olduğunu düşünüp bir müddet erteledim. Geçen sabah başladım kitaplıkta tekrar görünce. İyi ki de başlamışım. Sanki beni cümleler tuttu, kitapta geçen zamanlara bıraktı. O dönemlere yabancı değilim, zira yazarla doğum yılımız aynı :). Hiķâyeler arasında gezerken kendimi kahramanlarından biri gibi hissettim. Çünkü abim de, yazarın görüşünü benimsemiş bir dava arkadaşıydı. Elbette kitapta sadece siyasi bir taraf yok. Bağları kuvvetli arkadaşlıktan, uzaktan sevmelerden, sevip de söyleyemeyenden, acı kayıplardan, davası uğrunda geçen zamanlardan, ölümden, aşktan kısacası hayattan kesitler mevcut. Yazar, güçlü kültürel birikimini akıcı bir dil ve hepsi birbirinden güzel benzetmelerle yazıya dökmüş. Şarkı ve kitap önerileri de ayrıca hoş tarafıydı. Hasılı ben çok sevdim. Öykü kitabı olarak tanımlansa da; deneme, şiir, anı hatta otobiyografi tadı bile alıyorsunuz okurken. Tavsiyedir.
