2013 Taksim Gezi Parkı
—Yazık olacak ağaçlara, diyordu, yakında hepsini kesecekler.Ondan sonra zor buluruz gölgeyi, çimeni.
Sayfa 77
Arzu Çerkezoğlu
Tayyip Erdoğan, Gezi Parkı direnişi sırasında, bir grup sanatçı ve sivil toplum temsilcisiyle bir araya
geldi. O heyette, Sunay Akın, Halit Ergenç, Mahsun Kırmızıgül, Yavuz Bingöl ve Sertab Erener'in yanısıra,
mimarlar odası, şehir planlamacıları odası, tabipler
odası, KESK ve DISK'ten temsilciler vardı.
Tayyip Erdoğan çok öfkeliydi, uzlaşmaya, geri adım atmaya,
polis şiddetini durdurmaya niyeti yoktu. Sanatçılar alttan alıyordu, espriler yaparak yumuşatmaya
çalışıyorlardı.
Söz sırası kendisine gelen DiSK temsilcisi, lafı eğip bükmedi, zonk diye söyledi, "orası parktır, park olarak kalmalıdır" dedi. Vay sen misin diyen ... Tayyip Erdoğan "sizden öğrenecek değiliz" dedi, ayağa kalktı, toplantıyı terk etti. Eleştirilmeye tahammülü yoktu,hele hele bir kadın tarafından eleştirilmeye hiç tahammülü yoktu.
DiSK temsilcisi o kadın, Arzu Çerkezoğlu'ydu. Artvin doğumlu,
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi mezunu, patoloji uzmanı, hekimdi.
Öğrenciliğinden beri sendikal mücadele içindeydi. 2015 itibariyle,
Devrimci Sağlık işçileri Sendikası başkanı ve DiSK genel sekreteriydi.
Tarihi boyunca DiSK yönetimine giren ilk kadındı.
Sayfa 34 - Kırmızı Kedi Yayınevi / 3.Basım 2015Kitabı okudu
Belki Bir Gün Uçarız
Merhaba sevgili kitap severler
Bugün sizlerle #aylinbalboa #belkibirgünuçarız kitabını paylaşacağım
Yazarımız değerli Aylin Hanım’a kısa zaman önce yaşadığı kayıp için baş sağlığı diliyorum. Anne kaybı insanın yarısını kaybetmesi gibidir. Sonrası ise yeri doldurulamaz bir kayıpla eksik yaşamaya çalışmaktır. Acınızı kalbimde hissediyorum. Dualarım melek anneciğiniz ve sizinle
‘Yıldızlar aslında nedir size söyleyeyim. Yıldızlar acıdan delirmiş insanların gökyüzüne sıktıkları kurşunların açtıkları delikleridir.
Ölünüzü gömdünüz. Kafasına kafasına toprak attınız. Onu yerin dibine, kara kuyuların içine bıraktınız.
Akşam oldu. Evin çeşitli yerlerine tüneyen tavuklar şahsi kümeslerine döndü. Çekirdek aile olarak kaldınız. Artık sizinki kaç çekirdekliyse. Bir kişinin eksik olduğunu işte tam olarak o zaman farkedersiniz. Yokluğun varlıktan daha çok yer kapladığı zamanlar var bildiniz mi? Yani biri eksildiğinde evinizde yer açılmaz da tam ortasında kocaman bir delik açılır. Artık o deliğin üstüne basmadan devam etmeniz gerekir. Basarsanız düşersiniz.’
Bu satırlar yorgun bir kadının tımarhane günlüklerinden. Bu kadın çok yorulmuş. Acılardan, kayıplardan, sevmekten… Hayran kaldım kalemine. Hem çok biz gibi anlatmış. Hem de çok farklı bir tını.
Aşkı, kaybı, aile ilişkilerini, gezi parkı direnişini, umudu, umutsuzluğu anlatan bir hikaye. Günümüz dilinde anlatılan bulutlu bir masal da diyebiliriz.
Saçları bile yorulmuş bir kadının satırlarını okuyun derim.
Belki Bir Gün Uçarız 
Aylin Balboa
