Hıncal Uluç / Bir şiir ve bir aşk hikayesi...
Üniversiteli delikanlı kolejli kıza, bir voleybol maçında rastladı. Okul salonundaydı maç. Tribünsüz, minik bir salon.. Seyircilerle, oyuncular arasında, sahanın çizgisi vardı sadece.. O kadar yakındılar..
Delikanlı, bu tatlı, bu güzel, bu dünyalar şirini kızı ilk defa görüyordu takımda.. Hoşlandığını, fena halde hoşlandığını hissetti. Az sonra
Bir Damla Deniz
Bir damla deniz, işte görüp göreceğin
Ey yoksunluklardan yola çıkan kişi!
Altmış yıl yaşadın, altı günlük ne kaldı?
Ne kaldı anılardan, acılardan başka?
Ve umutlardan? Bir çıkmaz sokakta
Belki de iki gün sonrası.
Yağmur çizgilerinde izlerken geçmişi şimdi.
İşte mutluluklar, bir damla deniz.
İşte sancılar, kıvranmalar yüce dağlar gibi.
İşte doğa,
🌻Ramazanda izlemiş olduğumuz metotla Ramazan dan sonra da Kur'ân okumaya devam edelim.
Çünkü Kur'an, kalplerimizin yağmurudur.
Eğer bu kalplerin gerçek anlamda hayat bulmasını istiyorsak, onları sürekli olarak bu mübarek yağmura maruz bırakmak zorundayız.
🌱Hadiste şöyle geçer:
*Kur'ân'ın ve insanların örneği, toprak ve yağmur gibidir.
Toprak ölü ve kuru iken, birdenbire Allah yağmuru gönderir ve toprak bundan etkilenir.
Sonra sağanak bir yağmur gönderir, toprak hareketlenir ve bitkiler büyür.
Sonra vadilere yağmur yağmaya devam eder.
Öyle ki tohumlar yayılır, gelişir ve bitkiler boy atar.
Allah , topraktan, insanların ve hayvanların yaşamını sağlayan hoş ve güzel şeyleri çıkarır.
İşte Kur'ân da insanlara aynı şeyi yapar. "
🌱Sevgili kardeşim! Tüm bunlar, eğer Kur'an ile guzel bir ilişki icinde olur ve onunla sık sık bir arada bulunursak Allah'ın izniyle gerçekleşecektir.
Annabel Lee
Senelerce senelerce evveldi
Bir deniz ülkesinde
Yaşayan bir kız vardı bileceksiniz
İsmi; Annabel Lee
Hiç birşey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekten başka beni
O çocuk ben çocuk, memleketimiz
O deniz ülkesiydi
Sevdalı değil karasevdalıydık
Ben ve Annabel Lee
Göklerde uçan melekler
Kıskanırlardı bizi
Bir gün işte bu yüzden göze geldi
O deniz ülkesinde
Üşüdü bir rüzgarından bulutun
Güzelim Annabel Lee
Götürdüler el üstünde
Koyup gittiler beni
...Geçmiş kitap kokuyor, plaklardan parçalar çalınıyor kulağıma. Sevdiğimiz, tanışmak istediğimiz yazarların, şairlerin çağı hani. Geçmiş. Geçmiş işte lakin geçip gitmemiş öylece. Hayat geçip giderken tüm yaşadıklarımızın nihayetinde günün sonunda yanımıza kalan sadece anılar. Önce an idiler. Anların pek kıymeti bilinmez. Bir anı hep sonrasını huzurlu geçirebilmek için heba ederiz. Sonra da anı olurlar. Anı olunca kıymete binerler. Çoktan yitip gittiler halbuki. Zaman geçer, yaş alırız. Hatıralar da gün geçtikçe derinleşir. Bugünde olmak istemeyiz. Keşke deriz. O ana dönmeyi dileriz. Huzuru hatıralarda aramak. Tam da bu değil mi ? Sonra da bir kısır döngüye girer işler sarpa sarar. İnsan huzuru yakalayana kadar ölüm insanı yakalar...
#alıntı #kitaplardankesitler
Annabel Lee - Edgar Allan Poe
Senelerce senelerce evveldi
Bir deniz ülkesinde
Yaşayan bir kız vardı bileceksiniz
İsmi; Annabel Lee
Hiç birşey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekten başka beni
O çocuk ben çocuk, memleketimiz
O deniz ülkesiydi