Uzun zamanın ardından, sonunda bir kitaba daha inceleme yapacağız. Konuyu uzatmadan giriş yapıyorum, Şairimiz Ahmet Telli'nin dilinden düşen her sözcüğün bir inciye dönüştüğü tatlı bir şiir kitabi olarak tanımlayabilirim. Kimi şiirinde psikoloji, insanın durumu, aşk ve acıyı anlatsa da kimi şiirinde de hem çevreyi hemde sevgiyi anlatan beni hayal kırıklığına uğratmayan bir kitap olduğunu da söyleyebilirim. Bir diğer yandan da şiir kitabımızda altını çizdiğim çok fazla alıntı oldu ve bu alıntıları tek tek paylastim. (paylaşırken bayağı bir yoruldum) fakat beni derinden etkileyen alıntı sanırım şu oldu "Üşüyorum, ama sen anılarla sarma beni ve anlat yalnızlığımızı
Bu kent kuşların intiharını umursamıyor artık"
Ve
"Bu kenti ayrılıklar yıkacak birgün biliyorum"
(Koskoca kitapta beğene beğene bunu mu beğendin demeyin. Hepsinin yeri ayrıdır, her çizdiğim yerde kendimi gördüm ama kalemim bitti) :)
Herkese tavsiye edebileceğim nadir kitaplardan biri oldu, teşekkürler
İyi okumalar♡
Yanında götüreceğin hiçbir şey kalmadı
Ellerindeki keder çizgilerinden başka
Ey, dinle, hayatın son sözü şudur ki sana
- Her mecnun yine de çöl bulur kendine
Bir kez olsun dönüp bakmadı
Hoşçakalın da demedi giderken
...
Sonra hiçbir haber çıkmadı
Çıkıp gelmedi apansız birgün
Gerçi yoktu yolunu bekleyen...
Ve hiç kimse gözyaşı dökmedi