Bastıkça çatırdıyor otlar
Sanki eylül yürümüş buraya...
Dönüp dolaşıp aynı şeyleri
Konuşuyor gibiyiz bu akşam
Ve yüreğimizdeki bir yalım
Aralıksız büyütüyor kederi
Dalıp gidiyoruz durmadan
Kolluyor gibiyiz birşeyleri
Yaşayıp sakladığımız neydi
Neydi yalnızlığımızı çoğaltan?
Okur Takip Önerileri
Sığındığım her yer adınla anılır.
Gün biter gülüşün kalır bende.
Unutmuş sevinebilmeyi, gülümsemeyi unutmuş
Yurdumu arıyorum kızgın küller ortasında
Acılar dehşetli kinlendiriyor beni
Kabarıp duruyor içimde, kararıp duran bir okyanus.
Bu kenti ayrılıklar yıkacak birgün biliyorum.
Yenilen biz miyiz yoksa aşklar mı?
Sulanmamış çiçek gibi kuruyor her şey
Her şey bir yolculuğun hüznünü taşıyor.
Bir duman tütüyor yine hangi kent yandı
Hangi sokakta vuruldu sevgilim?
Yalnızdım, yapraklarım dökülmüştü bir bir
Deryalara savrulup çöllere düşmüştü.
Bense yapayalnız bir ağaçtım doruklarda.
Bir kızın kocaman gözlerinde gördüm
Bulutların dağlara sessizce çöküşünü
Çocuksu susuşları gördüm, kırılan sevinci
Ve kalbimi puslu yamaçlardaki pusulara saldım