"Ben hikâyeciyim diye sizden ayrı şeyler düşünecek değilim. Sizin düşündüklerinizden başka bir şey de düşünemem. O halde bu adamın hikâyesi ne olabilir? Sakın benden büyük vakalar beklemeyin, n’olur? Aşkın birçok rengi vardır. Mavi, koyu mavi, kapalı mavi, açık mavi, deniz mavisi, havuz mavisi, okyanus mavisi, gökyüzü mavisi… Sen yeter ki iste! Hadi gülümse, bulutlar gitsin!"
"Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı… Kim bilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır."
An...
Hani Böyle Yağmur Yağar Tüm Evreni Toprak Kokusu Sarar Ya ,İnsan Kendini Koklar Aslında Farkında olmaz.
Hani Yağmur Yağar Gökyüzü Göz Yaşını Boşaltır Tüm İnsanlar Sevinir Ya Tam O Esna Da Doğan Güneş’in Verdiği Haz Gibi Gözlerin.
Gülerken Kafanı Kaçırman Küçük Bir Çocuğun İlk Aldığı Bayram Oyuncağı Gibi Sarhoş Ediyor Ruhumu. 
Mehmet çakmak ❤
"Gökyüzü beni hep iyileştirir
Mavilik sonsuzluğa eşittir
Uçup giden, eriyen mavilik
Bir bardakta eridiğinde
Bu mavilikten geriye kalan nedir"
Hayata Uzun Veda
"Annem ve babam gibi , tüm kentler , ülkeler , günler , geceler, her gökyüzü de yabancı kaldı bana."
Sayfa 17Kitabı okudu
Biz yaşayanlar ayrı değiliz birbirimizden
Önce bunu söylemeliyim size
Sonra bütün güzel şeyleri sevmekte
Beraber olmalıyız derim
Değil mi ki bu dünya ailesindeniz
Bize bu düşer bu savaşta
Kötüye karşı hep bir olmalıyız
Bütün işlerin iyi gitmesinde bir
Ve şunu bilmeliyiz ki zaten
Bir başına yaşamak, yaşamak değildir
Bilsek nehirler bizden
Sayfa 98 - Gecenin İçinden Bitkilere, Hayvanlara SeslenişKitabı okuyor
Sen şu mavi gökyüzü gibisindir
Baktıkça ferahlık verirsin insana
Aşkın, buğdayın yanı sıra gelir adın
Biz de, dünya da
Ümit ÖlmezKitabı okuyor
Sen ölen anneni yıldızlara benzetmiştin ondan sonra gökyüzü daha güzel geldi yıldızlar daha parlak oldu, masum bir çocuğun benzetmesi bu kadar çok hoşuma gitmesi tuhaftı hem de çok tuhaf..
1892 kışında, çocukluğumun o parlak gökyüzü kara bir bulutla karardı. Neşe yüreğimi terk etti. Uzun, çok uzun bir süre şüphe, endişe ve korkuyla yaşadım.
Sayfa 65 - Bilge Kültür SanatKitabı okuyor
Seninle çekilecek fotoğraflar, seninle olacak mutluluklar, seninle dinlenecek müzikler, seninle olacak gülümsemeler, seninle yapılacak yolculuklar, seninle bakılacak gökyüzü, seninle ıslanılacak yağmurlar, seninle izlenilecek filmler, seninle geçirilecek bir ömür var bende.
"Hep Paul. Her boyutta onu bulup duruyorsun. Kader denen şey bu olmalı, değil mi?"
Her ne kadar şu anda kadere inanmak benim için çok zor olsa da, "Belki," dedim.
Theo gözlerime baktı. "Ama sanki beni de aynı sıklıkla buluyorsun."
"Evet. Sanırım."
Sabah erkenden uyandım ki gökyüzü yunmuş arınmış, lekesiz, silme, kadife bir mavide ipileşiyor...
.
.
Onun arkasından da gökyüzü gene bomboş kaldı. Sanki bu gökyüzünde şimdiye kadar ne bir uçak uçmuş, ne de bir kuş kanadı parlamıştı. Sessiz, mavi, geniş, çok uzak bir gökyüzü. İnsan bu gök- yüzünü böyle kıyamete kadar kalacak sanırdı.
Sayfa 56 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
