S'onsuz'luk
Köklerim yıldızlarda saklı,
Yârin, başka başka fikirde aklı...
Bulutların ardında merakım,
Kalanı zordu sevmek, 'giden' de haklı...
Ne yer, ne gökyüzü, öteleri heyecanım,
Ölmekten korkmam, değil ki tatlı canım...
Yenilirim merakıma, yaşamak ister her anım,
Gecelere tutkum, simsiyah kalbimdeki kanım...
Ne vakt baktıysam göğe, verdi huzur,
Evrende değil, insanda kusur...
S'onsuz'lukla yaşayan çocuk muzur,
Öyle bir denge ki anlatılmaz yazınca mensur...
Sadık yârim yalnızlığım, seni hep aldattım...
Sessizliğimde gizli çığlıklarım,
Uyumak çaresiz, yüreğimi dertle ağrıttım...
Rüyalarımda bulur beni en azılı korkularım...
İnsanoğlu uzanamaz, edemez zayi,
Zerre içinde zerredir ancak fani...
Sezilir derinden, ölümüm olacak ani,
Meçhule gider varlığım ben olsam da kani...
-barbarknn
Şövalye, atıyla bir ağacın altına sığındığında çoktan başlamış yağmur, ormanı alıp götürürcesine.
Sıkıca bağlamış atını ağaca, sıkıca sarmış kollarını ağacın gölgesine.
Gözlerini kapatmış, o an öyle garip bir şey hissetmiş ki aklını yitireceğini düşünmüş,
"Kasırga alsa beni, götürür mü yedi dağ öteye sağ salim ya da ölü.
Bu fırtınaya bıraksam kendimi, günlerdir aradığım yıldızıma gider miyim ey gökyüzü, söyle.
Açayım mı kollarımı?
Ölü de olsam götürür müsün beni ona?"
Açmış kollarını fırtınaya,
"Gel al beni!" demiş, atını bırakmış, kendini bir kasırganın ortasında bulmuş.
O an anlamış, âşık olmak fırtınaya kollarını açmak, kasırganın ortasına atılmamış...
Sayfa 33Kitabı okuyor
sağ olsam gelmez idin
öldüm yasa mı geldin
Sayfa 82Kitabı okudu
Nasılsın diye
Çok sevdiğim bir arkadaşım atmıştı bunu ses kaydı olarak bugün denk geldim dinledim hissettim ve yine paramparçayım keşke attığı güne geri dönebilsek…
Nasılsın diye sormuştunuz
İyiyim ama biraz başım ağrıyor
Galiba yorgunum hiç uyanmak istemiyorum
Ya da rüyalarımı bırakmak istemiyorumdur belki
Sarılabiliyorum dünlerime, veda edebiliyorum
Şovalye, atıyla bir ağacın altına sığındığında çoktan başlamış yağmur, ormanı alıp götürürcesine. Sıkıca bağlamış atını ağaca, sıkıca sarmış kollarını ağacın gövdesine. gözlerini kapatmış, o an öyle garip bir şey hissetmiş ki aklını kaybettiğini düşünmüş, “kasırga alsa beni, götürür mü yedi dağ öteye sağ salim ya da ölü. Bu fırtınaya bıraksam kendimi, günlerdir aradığım yıldızıma gider miyim ey gökyüzü, söyle. Açayım mı kollarımı? Ölü de olsam götürür müsün beni ona? “ açmış kollarını fırtınaya,“ gel al beni!” Demiş, atını bırakmış, kendini bir kasırganın ortasında bulmuş. O an anlamış, aşık olmak fırtınaya kollarını açmak, kasırganın ortasına atılmakmış…
Sayfa 33Kitabı okudu
Kralın Ağacı
Gandalf şöyle dedi: "Burası senin ülken ve gelecekteki daha büyük ülkenin kalbi. Dünyanın Üçüncü Çağı sona erdi, yeni bir çağ başladı; çağın başlangıcını bir nizama sokup saklanabilen şeyleri saklamak senin görevin. Birçok şey kurtarılmış olduğu halde, birçok şey de geçip gidiyor; Üç Yüzük'ün gücü de bitti artık. Ve bütün gördüğün bu
