Kaynaklarının doğruluğu çelişkili olsa da Antik Yunan dönemine ışık tuttuğu bir gerçek aslında. O döneme ait bazı tragedyalardan da örnek vererek sanatın bir ‘Mimesis’ (taklit) olduğuna dikkat çekiyor ve bu aslında tüm sanat alanı için geçerli. Platon kadar sanata düşman değil ve ona nazaran
daha yumuşak bir anlayışla eleştiriyor. Komik insanları karakter anlamında daha basit nitelendirerek tragedyayı bu bağlamda yüceltiyor diyebiliriz. Bir Felsefeci olarak çok iyi bir kaynak okudum diyebilirim. Doğruluğu tartışılsa da.