Öncelikle şunu belirteyim Tuna'nın Türküsünü okurken sadece edebi bir roman okumayacaksınız. Coğrafya bilginizi pekiştirecek bol bol geçmişe gidip Tarih okuyacaksınız. Mehmet Yılmaz bu Hikayesinde de birden fazla karakter ve hikaye kullanmış ve yine hikayeler arasında geçişleri çok güzel yapmış. Balkanlar, kırım, Romanya, yaşanan Savaşlar da yitip giden hayatlar, sürgünler, vatanlarından sürülen, bayrağına, diline bir ezan sesine hasret insanlar. Kitap Romanya da şehit düşen Mustafanın ve onun oğlu Mustafa dedenin hayatının Torunu Tunahan'a uzanan zaman dilimini 1907 den 2000 li yıllara yaşanan olayları kitap içerisinde bazen geçmişe giderek, bazen de anı anlatarak yazmış. Yüreğe dokunan o kadar çok şey var ki kitapda beni en çok etkileyen hikaye Tunahanın babaannesi Ayşe hanımının ki oldu başından sonuna kadar dram. Ayşe babası Hüseyin den ayrılırken gözlerim dolu dolu oldu bir de Mustafa dede babasının resmini babam diye öperken. okurken Tarihte yaşanmış acılara şahit olacaksınız, yazar ustalıkla ince ince işleyecek ve okurken hissedeceksiniz. Gurbet ellerde karşına Selamün Aleyküm diye gelen bir insanı vatanın bilmenin, bir an da, anan, baban, kardeşin olmasını, gurbetin acısını, ezan sesine, Toprağa, bayrağa hasreti öyle güzel anlatacak ki bel ki bu gününü sorgulayacaksınız. Ben kitap incelemelerinde çok detay vermeyi sevmiyorum diye belirtiyorum genelde çünkü kendimde okumadan önce herşeyi bilmek istemiyorum çok ince detaylar var kitapda öyleki Mustafa dedenin bir bardak suyu içişi öyle Alalede yazılabilecekken su içerken çektiği besmele, ölmüşlere ettiği dua ile üç yudumda içmesi bile bugün bu mefhumlardan uzak olanlara belki birşeyler hatırlatabilir. Uzunn uzunn Anlatabilirim ama bence mutlaka okuyun derim. Bu arada tabii ki de Mehmet Yılmaz ın bu kitabında da aşkın en güzel halini okuyacaksınız.
