İnsanlar güne başladığı vakitlerde ben henüz uykuya dalmış oluyorum ve iyi insanlarla yolum pek kesişmiyor; onlar ayaktayken ben uykuda oluyorum, onlar uyumaya hazırlandıklarında benim gözlerim açık oluyor. Onlarla karşılaşmayınca hayatın içindeki güzel şeylere dair umudu da azalıyor insanın. İyi insanların yüzlerini daha çok görsem hayat gerçekten güzelleşecek ama uykum geliyor o anlarda. Hayat tam güzelleşecekken uykuya dalıyorum. Uykulu gözlerle de etraftaki iyiler pek seçilemiyor.