Yavaş yavaş serinin sonuna gelmenin hüznü var artık. Bu kitap da bitti. Kaldı son kitap. Dune dünyasından insanın çıkası gelmiyor. Yazar nasıl bu kadar çekebiliyor o evrene bilmiyorum. Gelelim bu kitaba. Bu kitap diğer 4 kitaba göre zayıf kalmış. Ben okurken ilk 300 sayfada sıkıldım doğrusu. Daha doğrusu bir şey olmuyor, sanki başa dönmüş gibi hissediyorsunuz. Sanki yazılmış ilk kitapmış gibi her şeyi baştan tanımaya başlıyorsunuz. Bu yüzden ilk yarısı sıkıcı geçiyor. Ama 300den sonra kitap kendine geliyor. Diğer kitaplar gibi yine olayların içine çekiyor sizi. Son kitabı bilmem ama serinin içinde şu an en sonda benim için. Konu olarak da 2. Leto’dan sonra yine uzun süre geçmiştir. 1500 sene kadar. Siona ve Duncan’dan eser kalmamıştır tabi ama nesilleri devam ediyodur. Bu kitapta da tabi ki Duncan var ama sönük kalmış. Çünkü bu seferki Duncan çocuk. Bu kitap daha çok Rahibe analar, Saygın analar, Tleilaxlar ve İxler arasında geçen güç savaşları gibiydi. Kitabı sürükleyen yeni karakter Teg oldu. Onun gelişimi kitabı baya sürükledi. Dune gezegeni bu kitapta artık Rakis gezegeni olmuştu. Sanırım son kitapta da artık yok olan Rakis’ten sonra son kalan solucanımızın Rahibeler Meclisi Gezegenindeki uzun yıllar sonra nasıl o gezegeni de Dune gezegenine çevirdiğine şahit olacağız. Hüzünle hemen son kitaba geçmeliyim.

Dune SapkınlarıFrank Herbert · İthaki Yayınları · 20211,859 okunma

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mardukbooks