Kitabı okuduktan sonra Peyami Safa adına derin bir üzüntü duydum.
Çünkü psikolojik tahlil dediğimiz şey bundan daha iyi yapılabilir mi bilmiyorum.
Çünkü hemen hemen her cümle için “bu cümle böyle de söylenebiliyor muymuş vay be!” dedirten bir kitap okudum.
Çünkü şimdiye kadar en çok alıntı yaptığım kitap bu kitaptı sanırım hatta bir ara tüm
Peki sizin; “Keşke sanatçıyı kişiden bağımsız kılarak” ile başlayan ve “keşke Necip Fazıla değil de” diye devam ederek bitirdiğiniz incelemenizdeki çelişki...
Bana göre incelemenizde ki Son cümle yazarla ilişkili ciddi bir çelişki arz ediyor. Öyle ki siyasi düşüncesi nedir bilmiyoruz ve sizde açıkça ifade etmemişsiniz. Peyami Safa, Nazım ile dost fakat düşünce yapısı olarak Nazım'ın zıttı bir yazar olan Necip Fazıl'a yüzünü dönüyor! Bu bilgiler aydınlatılmadığı sürece incelemeniz tam manasıyla kendini bulamayacaktır diye düşünüyorum.
İncelemeniz harika ama son paragrafla söylediklerinizi adeta silmişsiniz. Görüşü ne olursa olsun yazarın , yazdıklarının kalitesi değişmez . Çoğunluk okumamış mı, boşverin. Okumayan zaten o değerli cümleleri, düşünceleri tatmaktan mahrum kalmıştır.
Görüşlerini ve siyasi olaylar ve durumlara tutumunu hiçbir bağlamda kendimle bağdaştıramayacağım bu yazarın icra ettiği sanata hayran kaldım. tebrik ederim
halbuki eski kadim dostu demiştim Nazım için incelememde.. evet sonrasında arkasını dönüyor. Nazım Hikmet hatta Aziz Nesin ile bitmek bilmeyen kavgalarından bahsedilir karşılıklı atışmalar halinde