Platonov, Rusya'nın zor zamanlardan geçen yıllarını öykülerinde o kadar iyi aktarmış ki okuyucuya sanki kitabı okurken, arka planda çalan Polyushka Polye ( youtu.be/T3cWh8oR_FQ ) eşliğinde olaya dahil oluyordum. Ölümü, yoksulluğu, acıyı, yitirilişi, Rusya'nın içler acısı durumunu mükemmel bir şekilde betimliyor gerçektende. Ama moral bozucu tarafı da şu oluyor; onca acının ortasında yalnızca bir izleyici olarak dahil olabiliyorsun kitapta, her ne kadar değiştirmek istediğin şeylerin düşüncene yaptığı baskı dayanılmaz olsa bile ve bu öykülerinin çoğu yerinde moral bozucu bir hal alıyor. Kendi yaşantısından büyük izler taşıyan dokuz farklı öykünün hemen hemen hepsi de çok iyi ama herkesin seveceğini sanmıyorum özellikle de kişisel gelişim gibi zırvalıkları okuyorsanız hiç okumamanızı tavsiye ederim çünkü gerçekten de Platonov'un öyle bir kitle tarafından tam olarak anlaşılacağını sanmıyorum. Platonov'u daha sonra tekrar okumayı düşünüyorum çünkü bu kitapta geçen, tren garlarının kasvetli bekleme alanlarında yolculuğun insan psikolojisi üzerinde bıraktığı derin izleri, yoksulluğu en iyi şekilde çağrıştıran patatesi ve insanların aptalca peşinde koşturduğu diktatörleri eleştirmeden benimsemelerini ve buna benzer güçlü metaforlarla zenginleştirilmiş anlatımını çok beğendim.

DönüşAndrey Platonov · Metis Yayınları · 2009350 okunma

·

302 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.