Bilim insanlarının kulak ardı ettiğimiz uyarıları, bu ve başka felaketleri yıllar öncesinden haber vermişti aslında. Örneğin iklim değişikliğinin sadece kutup ayıları ya da penguenlerin sorunu olmadığını çok iyi biliyorduk. Tarla açmak için yağmaladığımız ormanlar yalnızca boynu vurulan ağaçları ya da orman canlılarını ilgilendirmiyordu. Bir kez kullanıp attığımız plastikler de sadece balıkların meselesi olamazdı. Kusursuz bir yaşam ağı, biz dünya varlıklarını birbirine bağlıyordu. Bunu biliyor, ama yok sayıyorduk. Bazı bilim insanları Dünya’nın yeni bir jeolojik zamana girdiğini savunuyor ve buna da “antroposen”, yani “insan çağı” adını veriyor. “İnsan ve doğa birbirinin kaderini tayin edecek” deniyor. İsrail’deki Weizmann Bilim Enstitüsü’ne göre, 2020 sonu itibarıyla insan yapımı nesnelerin ağırlığı, dünyadaki tüm bitki ve hayvanların toplam ağırlığını aştı. Yani doğal alanlarla beraber canlılar azalırken, biz 1 trilyon tonluk beton, plastik, metal nesne, bina vb. ürettik. Üstelik üretmeye ve de sürekli tüketmeye devam ediyoruz. Bu ay Atlas raporuna taşıdığımız Avrupa’dan plastik atık ithalatının Akdeniz kıyılarımızdaki üzücü sonuçlarını ilerleyen sayfalarda göreceksiniz. “Artık mızrak çuvala sığmıyor” diyor bölgede çalışan Doç. Dr. Sedat Gündoğdu, “Hayatımızda yeri çok, ona muhtacız diyerek üretmeye ve tüketmeye devam ettiğimiz müddetçe, mikroplastik atıklarını Akdeniz’de görmeye devam edeceğiz.” Salgında neredeyse bir yılı geride bırakırken, yarasalar dosyamız da madalyonun öteki yüzünü çeviriyor ve “olağan şüpheli” konumundaki bu canlıların olağanüstü becerilerine ve faydalarına odaklanıyor. “Artık sadece kendimizi düşünerek sağlığımızı korumamızın mümkün olmadığı anlaşılıyor” diyor Dr. Öğr. Üyesi Emrah Çoraman, “ekosistemin sağlığını da korumamız şart.” Umut etmek, talep etmek ve adım atmak için hâlâ geç değil.

Atlas - Sayı 333 (Ocak 2021)Atlas Dergisi · Doğan Burda Dergi Yayıncılık · 202112 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.