Yunus Emre'ye
Kaç mevsim bekleyim daha kapında,
Ayağımda zincir, boynumda kement?
Beni de piştiğin ezâ kapında,
Kaynata kaynata buhara kalbet!
Bekletme Yunus'um bozuldu bağlar,
Düşüyor yapraklar, geçiyor çağlar;
Veriyor, ayrılık dolu semâlar,
İçime bayıltan, acı bir lezzet.
Rüzgâra bir koku ver ki, hırkandan;
Geleyim, izine doğru arkandan;
Bırakamam, tutmuşum artık yakandan,
Medet ey şairim, Yunusum medet!
Sayfa 47Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.