Hangimize bahşedildi ki sonsuz mutluluk bu dünyada? Ya da kim huzurun zirvesinde durur hiç kıpırdamadan? Neden geldik?Nasıl yaşıyoruz? Ve nereye yol almakta insanoğlu?
Kafesteki hamster misali dönen bir çarkın içinde debelenip duruyoruz.Duygularımız, hayellerimiz, isteklerimiz, korkularımız hep bir adım ötede ama bin adım uzakta gibi sanki.Kendi görünmez duvarlarımızı örerken tabularla sağlamlaştırıyoruz döktüğümüz harcı.
İnsan olmak nedir? Hamurunda ne bulunur?Mayası tutar mı? Sen kendini tanıyor musun da karşındakini tanıdığını iddaa ediyorsun.
Kaçtığın duygunun esirisin aslında.Kabul etmediğin huyunun heykeltraşı sensin."Sen" kendinle konuştun mu hiç? Sordun mu ona 'Sen kimsin(ben kimim)' diye.Kaçmakla yol bitmez.Gerçek konuşulmadıkça yalan dağı bir volkan gibi patlar tüm fikirlerin savrulur her yana toplayamazsın.Ayak ucunda yürüme ses çıkartmamak için sağlam adımlarla bas yere.