Nebevi Tıp
Diğer yandan tatlı söz ve iyi davranışların hastaların gönlünü hoş etmeye yardımcı olduğu ve tedavide önemi tartışılmaz olan moral takviyesini sağladığı kesindir. Gerek psikolojik gerekse fiziksel rahatsızlıkların tedavisinde inanç ve moralin tesiri göz ardı edilemez bir gerçektir. Tedavi yöntemleri arasında dua ve Kur"an"a önemli bir yer ayıran Allah Resûlü"nün Kur"an"ı şifalı (53) olarak nitelemesi ve “İlaçların hayırlısı Kur"an"dır.” (54) buyurması dikkat çekicidir. Nitekim bizzat kendi rahatsızlığında da Kur"an okumuş,(55) tedavi amaçlı olarak Kur"an okunmasını onaylamış ve tavsiye etmiştir. (56) Karın ağrısı çeken bir sahâbîye namaz kılmayı tavsiye etmesi de (57) mânevî yönden tedaviyi desteklemek bağlamında değerlendirilmelidir.
Dua, hastalıklardan korunmada olduğu gibi hastalıkların tedavisinde de Hz. Peygamber tarafından tavsiye edilen bir şifa vesilesidir.(58) Resûlullah"ın bir hasta ziyaretinde okuduğu güzel dualardan birisi şudur: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa veren sensin. Senin vereceğin şifadan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki ardında hiç hastalık izi bırakmasın.” (59) Ağrı veya acı çeken hastalar için de dua eden Hz. Peygamber, (60) çeşitli ağrı ve acılar için bazı özel dualar öğretmiştir.(61) “Nazar değmesi gerçektir.” (62) buyurmuş, göz değmesi durumunda okuyarak Allah"a sığınmayı tavsiye etmiştir. (63) Diğer taraftan her türlü zehirlenmeye, nazara, hatta bazı çıbanlara karşı rukye ile yani okuyarak tedavi olmaya izin vermiştir. (64) Nitekim günümüz tıbbı da bazı hastalıklarda ilaçla birlikte, telkin ve terapi yöntemi uygulamaktadır.
Allah Resûlü"nün tıbbî öğütleri arasında tedavi amaçlı bazı kısıtlamalar da söz konusudur. Nüşre denilen efsunlama yoluyla tedaviyi yasaklayıp bunu şeytan işi olarak nitelemiş,(65) zehir türünde bir ilaçla şifa bulma çabasını yasaklamıştır.(66) Huzurunda, kurbağanın ilaç olarak kullanılabileceğinden bahsedildiğinde ise onun öldürülmesine müsaade etmemiştir.(67)
Bazı kimselerin, şarabı tedavi amaçlı kullanmak için kendisine ısrar etmelerine rağmen bunu kabul etmemiş ve “O, şifa olamaz; ancak hastalık olur!” diyerek nehyetmiştir. (68) Yemenli sahâbî Tarık b. Süveyd, Peygamber Efendimize içki imalatı ile ilgili soru sorduğunda Efendimiz ona şarabın yasak olduğunu söylemiştir. Tarık, “Ben içkiyi ilaç yapımında kullanmak için yapıyorum.” dediğinde ise Efendimiz, “O, şifa değil, bilakis hastalıktır.” buyurmuştur. (69) Yine, “Allah, hastalığı da şifayı da gönderdi ve her hastalık için bir şifa var etti. Tedavi olun, fakat haramla tedavi olmayın.” (70) buyurmasından da tüketilmesi haram olan maddelerle tedavi olmanın caiz olmadığı anlaşılmaktadır. Ancak Allah Resûlü erkeklere ipek giymeyi yasakladığı hâlde,(71) cilt hastalığı dolayısıyla bazı sahâbîlerin ipek kullanmasına izin vermiştir.(72)
Bu durumda Allah Resûlü"nün haram maddelerle tedavi olmanın yasak olduğuna dair hadisleri, istifade edilebilecek farklı ilaçların bulunduğu durumlar için söylediği, haram olan maddelerle tedavi durumunun ise farklı bir tedavi imkânı bulunmadığı durumlar için söz konusu olduğu söylenebilir. Aksi takdirde helâl ve haram konusunda hassas olan ilk dönem Müslümanlarının haram maddelerle tedavi olmalarını anlamak zor olacaktır. Ancak günümüzde ilaç yapımında kullanılan maddelerin çok değişik şekillerde karıştırılıp zararlı maddelerden arındırılması ve sağlık açısından zararsız hâle getirilmesi, konuyu daha kolay yorumlamamıza imkân vermektedir.
53 İM3452 İbn Mâce, Tıb, 7.
54 İM3533 İbn Mâce, Tıb, 41.
55 B5735 Buhârî, Tıb, 32.
56 T2063 Tirmizî, Tıb, 20.
57 İM3458 İbn Mâce, Tıb, 10.
58 T2075 Tirmizî, Tıb, 26; İM3526 İbn Mâce, Tıb, 37.
59 M5709 Müslim, Selâm, 47.
60 B190 Buhârî, Vudû’, 40;HM2288 İbn Hanbel, I, 254.
61 D3892 Ebû Dâvûd, Tıb, 19;T2080 Tirmizî, Tıb, 29.
62 B5740 Buhârî, Tıb, 36; M5701 Müslim, Selâm, 41.
63 D3888 Ebû Dâvûd, Tıb, 18.
64 T2056 Tirmizî, Tıb, 15.
65 D3868 Ebû Dâvûd, Tıb, 9; HM14181 İbn Hanbel, III, 295.
66 D3870 Ebû Dâvûd, Tıb, 11; İM3459 İbn Mâce, Tıb, 11.
67 N4360 Nesâî, Ferâ ve atîre, 36.
68 T2046 Tirmizî, Tıb, 8; D3873 Ebû Dâvûd, Tıb, 11.
69 M5141 Müslim, Eşribe, 12.
70 D3874 Ebû Dâvûd, Tıb, 11.
71 B5426 Buhârî, Et’ıme, 29.
72 B5839 Buhârî, Libâs, 29.
Sayfa 339Kitabı okudu
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.