İmam Gazali'nin Ölüm ve Ötesi kitabını küçük yaşta okuduktan sonra travma yaşayıp, bir daha İmam Gazali okumayan, sözlerine kulak tıkayıp dinlemeyen ablama burdan selam ederim.. Her eseri gibi bundan da fazlasıyla etkilendim. İnsanın kendi kalbinden dahi bihaber olduğu gerçeği beni haddinden az korkutuyor ki hâlâ bende bir değişim cereyan etmiyor. Korkudan uyuyamamalıydım, silkelenip aslıma dönmeliydim.. bir şeyler olmalıydı. "Onların dünya hayatında çalışmaları boşa gitmiştir. Oysa onlar güzel işler yaptıklarını sanıyorlardı" (Kehf 18/104). Bu ayetten korkmakta yalnız olmadığımı biliyorum. Düşünelim; hayatımızı farzları yerine getirerek, haramdan kaçınarak, elimizdeki imkanlarca yardımda da bulunarak, Sıla-i Rahim yaparak yani tam bir Müslüman gibi yaşayarak geçiriyoruz. Huzura gittiğimizde bunları halis niyetle değilde hep başka nedenlerden yaptığımız yüzümüze çalınıyor. Dehşet. Korkutucu. Kalbimizden bi haberiz. Böyle yetiştiğimiz için mi yapıyoruz bunları? Çevremizden böyle gördüğümüz için mi yapıyoruz? Başka başka sebepler şan, takdir, gösteriş ne olursa.. Allah rızası için yapabiliyor muyuz? Kalbimize dönmeliyiz.. Sahabe-i Kiram, üstün örnek insanlar, imanlarından emin olamayıp akıbetleri için bu kadar korkup, göz yaşlarıyla günlerini geçirmişken, biz nasıl kendimizden, ibadetimizden bu kadar emin olabiliyoruz? Her şey son nefese bağlı. O zamana kadar güvende olmadığını, asla emniyette olamayacağını bilip ürpermeli insan. Bütün kötülüklerden, hatalardan koruyucu bir adım olabilir, umulur ki bizi nefsimize karşı dizginleyebilir.. Yardımcı rota olarak: derler ki, bir şey nefsine ağır geliyorsa, zorlanıyorsan doğru yoldasın. Nefs insan yanlış yaparken rahattır. “İki işten, nefsine ağır geleni yap! Çünkü, Hak olan iş, nefse ağır gelir” Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Amellerin en faziletlisi, nefse en zor gelenidir." Bu eserin birinci kısmında ibadetlerde yerine getirilebilecek adaplar anlatılmış. En ince ayrıntısına kadar, namaz adabından; uyku adabına. İkinci kısımda günahlardan sakınma yolları ve beni bu derece etkileyen, korkutan kalbini, niyetini bilememenin dehşetinden bahsedilmiş.. Riya, haset, kibir ve gururun derin uçurumundan. Üçüncü ve son kısım; Adab-ı Muaşeret (Görgü Kuralları), kulun Allah'a karşı edebi başta olmak üzere, bulunduğu ortamlara ve kişilere karşı nasıl davranması gerektiği anlatılmış. Diğer eserlerine oranla daha yumuşak bir üslupla yazılmış. Ayet ve hadisler, Efendimizin dualarından örnekler ayrı bir tat katmış elbette "Allahım! Fayda vermeyen ilimden, ürpermeyen kalpten, kabul edilmeyen amel ve icabet edilmeyen duadan sana sığınırım." Amin... Okumakta fayda var. Bir yerden insanı yakalar. Beni yakaladı, bırakmaz inşallah.

Müslümanca Bir Hayatİmam Gazali · Semerkand Yayıncılık · 20141,455 okunma

··

204 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.