Zevklerinin ve yetersizliklerinin sıradanlaştırdığı sefihler işte bu yüzden, aynı anda hem meşgul, hem budala, hem de kısır olan yaşamlarının ortasında hissettikleri gerçek duyguları kendi benliklerinin derinliklerinde asla aramayacaklardır. Onların hissediyormuş gibi görünme dünyasında iyi karşılanan basmakalıp duyguları gerçekten hissettiklerini zannetme alışkanlığı edinirler ve bu alışkanlık en sonunda onlarda hakiki bir duygu ihtimalini öldürmeye kadar gider. Bu "el âlem ne der?" kaygısı onları sevecen, kibar, hiçbir özgünlüğü olmayan varlıklara, ipleri başkasının elinde olan nazik mekanik oyuncaklara dönüştürür. En korkunç anlarda bile hissettikleri sadece basmakalıp şeylerdir.
Sayfa 83 - koridor yayıncılıkKitabı yarım bıraktı
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.