Açlık oyunları okuduğum ilk distopik kitaptı ve çok severek okumuştum. Açlık oyunlarında başkan olan Coriolanus Snow'un gençlik yıllarını anlatan bu kitapta da bazı konularda ters köşe olduğumu itiraf etmeliyim.
İlk başlarda Snow'u sevmiş ve okudukça ne oldu da böyle kötü biri oldu diye düşünmüştüm. Hep umudum vardı ama adamın ruhunda kötülük olduğunu kitabın son sayfalarında anladım (buna etkisi olan Dr. Gaul'ü unutmamak lazım).
Aklımda bir çok soru bırakarak bitirdim ve beklediğim bir son değildi. Muhtemelen devamı gelecektir.
Açlık oyunlarından bir tık geride kaldığını düşünüyorum ama yine de okumanızı tavsiye ederim.
