Yeni kitabının çevrildiğini, baskıya hazırlandığını öğrenmek bile heyecan veriyor.
Bu kitapta olduğu gibi, yayımlanmadan önce kitaptan bir kaç görsel gelirse iyice meraktan ve sabırsızlıktan çıldırıyorum.
Ön sipariş oluşturuluyor ve geldiğinde o an okuduğum hangi kitap olursa olsun beklemeye alınıyor ve yeni King kitabının başına geçiliyor.
Bu yaptığım en iyi ritüellerden biri olmalı.
King ve ben hayatta olduğumuz sürece bu duyguyu yaşacak olduğumu bilmek bile
umut veriyor ^.^
Enstitüye gelecek olursam burası mainede bir cehennem.
Çocukların güçlerinden, güçsüzlüklerinden, bilgilerinden, duygularından onu insan yapan neyi varsa, her şeyinden kullanılan hatta tüketilen bir cehennem.
Enstitüden kaçmak için kaçımız hayatımızı feda edebiliriz yada kaçımız hayat zaten bir cehennem der ve bu sıcak ama insanlıktan çok öte yeri benimseyip yuva diyebiliriz.
Üzerine hergün gelen zorbayla sen nasıl başa çıkıyorsun sadık okuyucu?
Bu soruyu cevaplamak için enstitüde olmamıza gerek yok sanırım.
Her karşı koyuşunda tokat yiyeceğini bilsen hatta tokattan çok daha ileri, rencide edici, asla untamayacağın izler açan muameleler görsen de yine de karşı koyabilir miydin?
Yoksa her sabah bu zorbayı kabullenerek mi uyanıyoruz hayata?
Telepat, telekinetik ve dahi arkadaşlarınla tanışmaya hazırsan en rahat yerini seç ve okumaya başla çünkü bu roman seni rahatsız edecek ama asla peşini bırakamayacaksın.
