Üzerinde bulunduğu yıldızdan aşağı uzattı saçlarını. Saçları dünyaya değdi. Hemen geri çekti ve uçlarını kesti. Kirdi dünya. Öfkeliydi ve kırgındı ona. Saçları da kırıldı dünyaya, dünyada. En doğrusuydu kesmek bu yüzden. Kangren bir kolu keser gibi kesti saçlarını. Açtı birkaç kitap okudu sonra. Hem de bağıra bağıra. Ses telleri yırtıldı. Kestiği saçlarından birkaç teli iplik niyetine kullandı ve yırtılan ses tellerini dikip onardı. Düşündü. Kendince tek gerçek vukuf; insanlık tarihindeki en büyük savaşın ve kazanın, kişinin kendi kendiyle çarpışması olduğuydu.
Sayfa 28Kitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.