Yazar bir kitap yazma evresinde.Tıkandığını hissettiğinde, ilerlediğini göremeyince sıkılıp, yataktan çıkamaz hale geldiğinde kısa bir öykü yazmaya karar verir. Ve 'dönüşüm' bu şekilde çıkar ortaya. Böcek metaforu ile insanın kendisini unuttuğu,insanlar için yaşayıp onları kendinden daha çok önemsediği halde,en ufak bir görüş ayrılığında, seçenekleri uymadığında nasıl ötekileştirildiği, hoşgörüsüzlük ve ilgisizliğin acı verici sonu ile gerçekleri su üstüne çıkarmayı amaçlamış yazar.Bana birazda kendi çektiği acıların yansıması gibi geldi. yazarın hayatı, çeşitli zorluklar ve kabul görmek istemesi ile geçmiş. Çektiği fikir sancılarını başka zihinlere de göndererek biraz düşündürmeyi amaçlamış.İnsanlarin işine yaradığın zaman iyisin, fakat ise yaramazsan en kötü sensin.Birde böceğe dönüşmüşsen ezer geçerler seni..