Mustafa Kemal'e göre İslâm dini her şeyden önce akla, mantığa dayanan tabii bir dindir. Onun içindir ki, insanlık için son din olmuştur ( 1922 ve 1923'teki beyanları ). Ona göre, gerçek İslâmiyet, dine sonradan bulaşmış inançlardan, hurâfelerden arınmalıdır ( 1923 yılı Mart ayındaki beyânı ). Hükümdârlar " akvâmın cehlinden ve taasubundan istifade ederek, bin bir siyasi ve şahsi maksat ve menfaat temini için dini âlet ve vâsıta olarak kullanmak teşebbüsünde " bulunmuşlardır. İslâmiyet'te mümin ile Tanrı arasında aracı bir ruhban sınıfı yoktur. Din ve ibâdet kişinin bir vicdan işidir.
Sayfa 38 - Kronik kitapKitabı okudu
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.