Sohrâb Sepehrî’nin sekiz kitabının toplandığı bir eser. Bu yönüyle güzel fakat maalesef çeviri şiirlerin ruhunu büyük ölçüde kaybettirmiş. Şiir olsun diye yerli yersiz kurulan devrik cümleler, çeviri yapılırken seçilen kelimeler pek çok şiiri öldürmüş vaziyette. Önceden bildiğim şiirleri bile tanımakta zorlandığımı söyleyebilirim. Yine de şairi tanımanın gerekli olduğunu ve şiirlerinin bizler için bir hazine olduğunu söyleyeceğim. Ben de şairi kısa süre önce tanıdım ve şairin kelimelerine âşina hissettim kendimi. Şiirleriyle bir süre daha hemhal olacağım gibi görünüyor. Kitapta yer alan Rengin Ölümü, Biziz Huzûrumuzun Gölgesi, Okşayış Dalgasısın Ey Girdap, Suyun Ayak Sesi, Gurbet, Yoldaşlar Bahçesine şiirlerinin okunmasını, mümkünse farklı çeviriden, tavsiye ediyorum.