Psikolojik tahlili içimize en güzel şekilde işleyen bir eser. Bu eser Peyami Safa'nın hayatından kesitler sunan otobiyografik bir eserdir. Kitaptaki genç 15 yaşında, bacağında kemik hastalığı olan ve bu hastalıktan dolayı bacağını kaybetme aşamasına gelmiş birisidir.
Dikkatimi en çok çeken noktalardan birisi ana karakterin isminin hiç geçmemiş olmasıdır. Sadece hasta bir adamdı. Kitaptaki tüm karakterlerin psikoloji çok güzel anlatılmış. Betimlemeler hiç sıkmıyor. Kitapta hissedilen en yoğun duygu ise sanırım çaresizlik olsa gerek. Kısa ama içinde bir çok duyguyu barındıran çok güzel bir eser okudum..
"Kendimi en çok sevdiğim an, kendime çok acıdığım an."
"Beni yalnız bu koruyor : bu aşk, bu merhamet."
"Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak, yapılacak o kadar çok şey birikiyor ki, bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum."