"Mümkün mü, bilmem. Senin için senden uzağa, seni kıra kıra yürüyorum. Bazen de kırarcasına tüm kemiklerimi, girdiğim her yol durmaksızın sana çıkıyor. Bazen kendime dair bir sırrı kilometrelerce uzayıp giden bir aynanın içinde sonsuz hırsla arıyorum. Bazen de kendime benzeyen bir yüz gördüğümde hemen dönüveriyorum ilk köşe başından. Ne fark eder? Her ne varsa heybemde yük, aklımda daima aynı soru: Bu yol nereye gider?"
Sayfa 42Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.