KİTAP TAVSİYEM "Hasretinden prangalar eskittim" ALINTILAR Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız, bahçeleriniz bahar görmesin... Mağlup mu desem, mahçup mu? Ama ikisi de değil, Ben garip, sen güzel, dünya mutlu... Öyle tuhafım bu akşamüstü. (...) Bilmezler nasıl aradık birbirimizi, Bilmezler nasıl sevdik, İki yitik hasret, İki parça can... Senden gayrısına yoksam, Bozuksam, Can benim, düş benim, Ellere nesi ? Seni sevmek, Felsefedir kusursuz. İmandır, korkunç sabırlı. İp'in, kurşun'un rağmına, Yürür pervasız ve güzel. Sıradağları devirir, Akan suları çevirir, Alır yetimin hakkını, Buyurur, kitabınca... Sus, kimseler duymasın, Duymasın, ölürüm ha. Aymışam yarı gece, Seni bulmuşam sonra. Seni, kaburgamın altın parçası. Seni, dişlerinde elma kokusu. Bir daha hangi ana doğurur bizi? yokluğunda bağına girdim orda ağladım, hıçkırdım, yere düştüm, kendimden geçtim. kanım dondu, sensizliği yeniden, tekrar tekrar yaşadım... KİTAP HAKKINDA Şiir deyince,aklınıza Ahmed Arif gelmiyorsa ,çok büyük kaybınız var demektir.Yıllar evvel,çok küçükken sordum babama "_pranga ne demek babacım?" diye... Googlemiz babamız,internetimiz annemiz idi o yıllarda... Bizim evimizde Ahmed Arif şiirleri de okunurdu akşamları...Ve bu kitap,ortaokul yıllarımdan...Eyy güzel yıllar.Eyy sevdiğine ulaşamayıp,başkası ile evlendiğinde "suskun" şiirini yazıp hediye eden Ahmed Arif...Nur içinde yat... Sadece şiir kitabı var lakin,birçok seveni ve o şiir kitabının içerisinde duyguları saklı. Hep derim,şiir candır,şair candan... Otuzuç kurşun şiirini okuyup ağlamayan Yokluğun cehennemin öbür adıdır dizesinde yutkunmayan var mıdır acabaaa? Bana kalsa sayfalarca yorum yapar,bitiremem bu şiirleri...En iyisi siz kendiniz okuyun,okutun ve mutlaka sevdiklerinize hediye edin. Mesela bugün bir şiir yazıp,sevdiğinize hediye edin.Geç olmakla meşhur zaman,sevdanızı bitirmesin der kitapla aynı ismi taşıyan şiir ile yorumumu bitiririm... Hasretinden Prangalar Eskittim Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana. Ard-arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. Dışarda gürül-gürül akan bir dünya... Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım, Bir o yana Bir bu yana... Seni bağırabilsem seni, Dipsiz kuyulara, Akan yıldıza, Bir kibrit çöpüne varana, Okyanusun en ıssız dalgasına Düşmüş bir kibrit çöpüne. Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, Yitirmiş öpücükleri, Payı yok, apansız inen akşamdan, Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene, Seni anlatabilsem seni... Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır Üşüyorum, kapama gözlerini... Ahmed Arif #hasretindenprangalareskittim #ahmedarif #şiir #kitapyorum #everestyayın #şiircandır #okuyanannezehra

Hasretinden Prangalar EskittimAhmed Arif · Everest Yayınları · 200339,9bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zehra Gaylan