Merhaba kitapseverler, Ecinniler oldukça ironik bir dille başlıyor. Saygıdeğer Stepan Trofimoviç'in yaşamından bir kesit sunuluyor bu bölümde.Sürekli sürgün edildiğini, polis tarafından izlendiğini, kendisi hakkinda valiye ve başkente ihbarlar gittiğini söyleyen, sanki kendisi Sokrates imiş de, gençleri zehirlendiği ve Tanri tanımaz olduğu yönünde valiye ihbarlar gittiğini iddia eden ilginç bir tip. Daha sonra romanın merkezine onun oğlu olan Pyotr Steponoviç ile Kentin ileri gelenlerinden Varvara Petrovna'nin oğlu Nikolay Vsevolodoviç oturuyor ve olay örgüsü bu ikilinin etrafinda ilerlemeye başlıyor. Taşradaki bir ilde Devrimci fikirlere sahip bir hücre oluşturup ortalığı karıştıran bir grup insanın nezdinde Dostoyevski bu fikirleri ve bu tip karakterleri hicvediyor hatta aşağılıyor.Durduk yere karşısındaki insanın kulağını ısıran, saldırgan, yangın çıkaran, yakip yıkmaya, öldürmeye ve kargaşa çıkarıp mevcut düzeni ve Rusya'yı sarsmaya meraklı, adeta delirmiş olan bu tuhaf insanlar çok itici bir şekilde canlanıyor okuyucunun zihninde. Ortalığı kan gölüne çevirebilecek öyle çılgın ya da korkunç fikirleri ve planları var ki ,bir yandan insan böylesi çılgın fikirlerin peşinden gidebilir mi diye düşünüyorsunuz , öte yandan gerçek hayatta insanların nice korkunç fikirlerin tutkunu olduğunu düşününce, evet insan en korkunç fikirlerin peşinden de koşabiliyor diye düşünüyorsunuz. Yani ben böyle düşündüm okurken. Bir de ara ara sahneye çıkan Karmazinov isimli kibirli, itici bir yazar karakteri var ki, Dostoyevski Karmazinov’un karakterinde Turgenvev’in karikatürünü çizdiği bilinmektedir. Beni en cok etkileyen bölüm, Nikolay Stavrogin'in yazdığı o son pişmanlık , o son günah çıkarma belgesindeki itiraflari , psikopos Tihon ile diyologlari iceren ek bölüm oldu.Bir insanın bilerek hayatını iğrençlestirme kararı alması, sevdikleriyle ve tanrıyla bağını koparmış bir insanın bu nedenle kahrindan sefih bir hayat sürmesi, Dostoyevski nin tabiriyle "kahrindan kendini sefih bir hayata vurmuş; ama vicdan sahibi, kendini yenileyebilmek, yeniden inanmak için hummalı bir çaba gösteren, bu uğurda eziyet çeken, kahrolan insan" . Okumanizi öneririm.hoşçakalın..

EcinnilerFyodor Dostoyevski · Türkiye Kültür İş Bankası Yayınları · 20195,6bin okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Durmaz