Resimlerde bir tür yoğunluk dikkatimi çekiyordu. Ölü yüzün kendisinde miydi o? Duygu bakımından çok zengindi yüz. Ama yine de, ölünün kendisinde, insan olarak yoktu bu duygular. Bana sanki resimler hayatın da, ölümün de resmi değilmiş gibi geliyordu. Yüz canlıydı ama uyuyordu. Bir başka bakımdan, insan o yüzü ölü bir yüz olarak görebiliyor, ama edindiği duygu ne hayat, ne de ölüm oluyordu.
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.