... elinden çıkan herhangi bir şeyi yumrukla. Yere çökmeden evvel, dur. Nefes al. Sus. Birkaç saniye, bu son öfke damlasını içinde tut, bir öpücük gibi dudağının kenarında parlasın, nefes ver, kaburgalarının daralıp genişlediğini hisset, sakinleş. Sebep olduğun yıkıma bak, derisi soyulmuş eklemlerine, onlarla açtığın deliklere bak. Sessizliği, nasıl da bu şokun etkisiyle maddenin hareket etmeyi bıraktığını, etrafındaki şeylerin sesini kestiğini, tahtanın çıtırdamadığını, rüzgarın esmediğini hisset. İnsan dünyaya son vermeye karar verdiğinde, zamanın sonuna şahit olduğumuzda yeryüzüne hâkim olacak işte bu sessizliktir.
Sayfa 38Kitabı okudu
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.