Bittiğine inanamıyorum. Bu serinin, Ada'nın... Ama bitti. Hani şu malum tekerlemedeki "Dağ nerde?" sorusuna cevaben söylenen "Yandı, bitti, kül oldu!" Ada, yani Nil için de geçerli artık. Bu kitapta beni en çok şaşırtan şey, Nil'in ağzından yazılan bölümlerin olmasıydı. İlk kitapta Charley ve Thad'in ağzından okumuştuk hikayeyi, ikinci kitapta Skye ve Rives'dan, üçüncü -ve son- kitapta Skye, Rives ve bunlara ek olarak Nil. Nil bölümlerinde hem Nil'in kendi düşüncelerini (bir ada nasıl düşünebilir, nasıl kendine ait düşünceleri olabilir demeyin) hem de diğer karakterlerinkileri okuyabiliyorduk. Tek bakış açısıyla yetinmek zorunda olmamak güzeldi. Son 60-70 sayfa ekstra ekstra heyecanlıydı. Hem bitsin de sonunu öğreneyim, hem de hiç bitmesin diyerek okudum resmen. Ama sonuç olarak hiçbir şey sonsuza kadar sürmüyor. Bu kitap da bitti. İlk kitabın incelemesinde başıma bir şey gelmeyeceğinin garantisi verilirse Nil gibi bir adaya düşmek isteyebileceğimi söylemiştim. Okurken kalpten gidecektim neredeyse, değil orada adada vahşi hayvanlar ve daha kötüsü 'vahşi' insanlarla çarpışacağım. Sağolun, almayayım, ben güvenli evimde gayet mutluyum. Maceraları seviyoruz dediysek de bir yere kadar. 9/10

Ada YanıyorLynne Matson · Yabancı Yayınları · 20161,175 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ilkbahar