''ve ağzımda sulfato tadında bir acılık...'' o kadar çok kitapta yer vermiş ki bu cümleye Atila Ilhan, bitirdikten sonra bir süre bilinçaltımda gezeceği kesin:) (Ilk kez Atila Ilhan'ı okudum ve beğendim) Halim ve Suat çiftinin evlilik süreçleri, iç dünyaları, geçmişleri ve dahil oldukları diğer kişilerle ilişkileri kahramanların gözüyle olayların içinde yaşamanın duygusunu veriyor. Menderes dönemi siyasî çalkantıların; gösteri, protesto, baskı ve yasakların iktidar ile halkın (aydın kesimin) çekişmeleri... Gazete ve radyo aracılığıyla verilen haberlere sansür uygulanması... Günümüze benzer olayların tekerrür ettiğini, okurken ensemizde kolsuz Celal'in nefesini hissetmiyor değiliz. Yazar'in diğer kitaplarındaki karekterleri de kullanması kafa karışıklığına mahal vermeden gayet ustaca faydalanmış... Her kitapta olduğu gibi bunda da altı çizilecek guzel cümleler barındırıyor. Mesela; ''Her şeyi tasarlamak, gerçeğini yaşamaktan kolay değil midir?'' Kitabın bazı yerlerinde kimlik bunalımı yaşama, aynanın karşısındaki ben'den sıkılıp başka bir ben yaratma paradoksu, cinsel tercihlerinde farklı bir kaçamak yapmak, gördükleriyle yaşayıp hissetme girdabindan kendini alamayıp daha somut duygulara yelken açan Suat'in karakterinde olup biten şeyler. Miralay Ferid dayi'nin 1.Dünya savaşı sırasında katıldığı cephelerde maziyi sürekli dile getirmesi, kurtuluş savaşı sıralarında Mustafa Kemal Atatürk'ün anadolu'ya geçmeden Istanbul'dayken söylediği bazı sözleri ile şu an yaşanılanlar arasındaki ucurumu görup sorunları irdelemeden edemediğini görüyoruz .

Bıçağın UcuAttila İlhan · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2014282 okunma

··

305 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yusuf POLAT