1970'e gelindiğinde, demir cevheri, petrolü olmayan, az miktarda taşkömürüne sahip Japonlar dünyanın en büyük üçüncü çelik ve otomobil üreticisi olmuşlardı. Tersaneleri dünyadaki ticaret gemilerinin yansını imal ediyordu ve bir yildan daha kısa bir sürede dev bir petrol tankeri üretebiliyorlardı. Ardından daha hafif tekno-sanayilere, kol saati, fotoğraf makinesi ve televizyon gibi malların üretimine yöneldiler. "Ağır, kalın, uzun, büyük" mallar unutulmamıştı, ama artık slogan, "hafif, ince, kısa, küçük"tü.