Yıldız Seçen: Hadi herkes 10 yıl önce yahut 10 gün önce, olmadı 3 gün önce çekildiği bir fotoğrafını önüne koysun! Bakın bakalım o insan nerede? "O insan o gün öldü" dedi kadın... Gömmediğimiz için yaşıyor var saydık... Her gün yeni bir güne yeni bir insan olarak doğuyorduk aslında, çünkü dünü gömüyorduk hatıralarımıza... Hele de aynaya bakmamışsak, o günkü insan nasıl görünüyordu, anımsamıyorduk... Mütemadiyen tarih oluyorduk... Oturup düşünürsek, öyle uzun uzun da değil üstelik, sadece bir an akletsek fark edecektik. Her gün mütemadiyen ölüyorduk. Sadece bedenimiz hala yeryüzü cehenneminde olduğundan öldüğümüzün farkına varmıyorduk... Bir şizofren kusuyordu içindekileri, "şizofren işte" diyorduk. Öyle ya biz ya kusma cesareti gösteremiyorduk yahut ne olduğumuzun farkında bile değildik... Dönemediğimiz her zaman, verilmiş her nefes ölmüş demekti!!! Biz hiç ölümü bilmiyormuş gibi, yaşıyorduk... Hiç yerine getirme çabası göstermeyeceğimiz hayaller kuruyorduk üstelik... Yetmiyor, birbirimizin kalplerini kırıyorduk! Yetmiyor, kırdığımız kalpleri onarma çabası dahi göstermiyorduk! Yetmiyor, kırmadığımızı iddia ediyorduk! Hadi şimdi bir kaç gün önceki bir fotoğrafı koymadan önünüze hatırlamaya çalışın, nasıl görünüyordunuz? Yeni gelen günü bir öncekinin aynısı zanneden ahmaktır! DÜN ÖLDÜ!!!! Yarın yeni bir gün.... Her günün ölmeden önce hakkını vererek yaşayın... ★ Yıldız Seçen

Hadi herkes 10 yıl önce yahut 10 gün önce, olmadı 3 gün önce çekildiği bir fotoğrafını önüne koysun! Bakın bakalım o insan nerede? "O insan o gün öldü" dedi kadın... Gömmediğimiz için yaşıyor var saydık... Her gün yeni bir güne yeni bir insan olarak doğuyorduk aslında, çünkü dünü gömüyorduk hatıralarımıza... Hele de aynaya bakmamışsak, o günkü insan nasıl görünüyordu, anımsamıyorduk... Mütemadiyen tarih oluyorduk... Oturup düşünürsek, öyle uzun uzun da değil üstelik, sadece bir an akletsek fark edecektik. Her gün mütemadiyen ölüyorduk. Sadece bedenimiz hala yeryüzü cehenneminde olduğundan öldüğümüzün farkına varmıyorduk... Bir şizofren kusuyordu içindekileri, "şizofren işte" diyorduk. Öyle ya biz ya kusma cesareti gösteremiyorduk yahut ne olduğumuzun farkında bile değildik... Dönemediğimiz her zaman, verilmiş her nefes ölmüş demekti!!! Biz hiç ölümü bilmiyormuş gibi, yaşıyorduk... Hiç yerine getirme çabası göstermeyeceğimiz hayaller kuruyorduk üstelik... Yetmiyor, birbirimizin kalplerini kırıyorduk! Yetmiyor, kırdığımız kalpleri onarma çabası dahi göstermiyorduk! Yetmiyor, kırmadığımızı iddia ediyorduk! Hadi şimdi bir kaç gün önceki bir fotoğrafı koymadan önünüze hatırlamaya çalışın, nasıl görünüyordunuz? Yeni gelen günü bir öncekinin aynısı zanneden ahmaktır! DÜN ÖLDÜ!!!! Yarın yeni bir gün.... Her günün ölmeden önce hakkını vererek yaşayın... ★ Yıldız Seçen

··

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yıldız Seçen