Adından anlaşılıyor, dönemin eğitim deki dayak, şiddetin ve kişinin bir ömür boyu verdiği beyindeki izleri hiç bir zaman geçmeyecek.
Eğitimin sevgi, şefkat ve sabır güler yüzle verilmeli hocalar vermelidir.
Ben ilk okula giderken bazen sabahları andımız törenine yetişemediğimiz de okul müdürümüz sopasıyla bir güzel ellerinizi haşlayıp sonra okula alırdı, lise birinci sınıf ta aynı şekilde kendini öğretmen zanneden biri her hafta sınıfı sıra dayağı na çekerdi hemde tokat atarak, kızların da ellerine sopa , yazının sonuna üç nokta...
