Dostoyevski 10 Şubat 1881’de öldü. Rusya boydan boya ürperdi. Sessiz bir acı anı yaşandı. Cenaze taşınırken Dostoyevski’nin kutsal rüyası bir saatliğine gerçek oldu. Birleşmiş Rusya! Eserindeki gibi kardeşçe duygularla Rusya’nın bütün sınıfları ve zümreleri, binlerce insan tabutunun arkasında acılarından dolayı tek vücut halinde yürüdü; genç prensler, ihtişamlı papazlar, işçiler, öğrenciler, subaylar, hizmetçiler ve dilenciler, bütün hepsi dalgalanan bir bayrak ve flama ormanının altında tek bir sesle değerli ölünün ardından yas tutuyorlardı.
Sayfa 107 - iş bankasıKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.