#SFAG
Kalbimin bir tarafında; buz gibi soğuk, vedalar ve gözyaşları ile dolu bir terminal var. Gidenin gelmediğini bir terminal.. Gelip gelmeyeceği belli olmayan ne kadar beklenir? Bekliyorum işte; kocaman bir bilinmemezlikle, sonunu bilmeden bekliyorum sadece.
Her giden içimden bir parçamı da alıp gidiyor. Herkesin hayatı bir yapboz gibidir. Benim yapbozum paramparça. Eksik çok parçası var. Şimdi kalbimde; kelimelerle anlatılamayacak kadar büyük, kalbimi ağrıtacak kadar büyük bir eksik var..
Gelince sormak istediğim çok soru var size. Neden gittiniz, neden bıraktınız beni bu halde? Beni mi sevmediniz? Sevmediyseniz söyleseydiniz keşke.. Beni neden her gecenin bir yarısı kabuslarla uyanmak zorunda bıraktınız?
Gelmezseniz canınız sağ olsun ama gelmeyecekseniz neden bekle dediniz? Kafamda yüzlerce soru var ve ben bunları tek başıma cevaplayamıyorum..
Bir gün gelmeye karar verirseniz ben hala bıraktığınız yerdeyim, haberiniz olsun. Size, kendime, hayata oldukça kırgınım şu sıralar. Ama bilirsiniz beni affetmeyecek olsam beklemem sizi.. Her gün kendi kendime affediyorum sizi.
Sizden umudumu kesmemi istiyorlar, sizi savunuyorum herkese. Gelin haksız olmadığımı gösterelim beraber, benim kafamda yaşamadığımı, her şeyin oldukça gerçek olduğunu gösterelim.
Geride kalmak zor.. Siz giderken ben burada kıpırdamıyorum, pazarda kaybolmuş ve olduğu yerde annesini bekleyen çocuk misali.. Ben de kayboldum, beni gelin bulun burda. Yolları bilmiyorum.. Adım atamayacak yorgunum.. Artık biri tutsun elimden ve kaldırsın, götürsün burdan. Katlanamıyorum.. Özlemek zor, bu kadar yük çok..
-S
··
20 görüntüleme
Hiçbir parçası kalmayan bu yapbozumu nasıl tamamlarım şimdi?..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.