İnsan kendi çıkarını ve sevinçlerini çabuk unutuyor, aradan zaman geçtikten sonra ne o acıyı duyuyorsun, ne de o sevinç sana bir heyecan veriyor. Oysa bir başkasına bir damla bile mutluluk verdin mi, bir başkasının yükünü birazcık olsun hafiflettin mı ölüm bile korkunç değil artık.