Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

“Güzel bir çift laf söylesen, daha fazla severdim seni.”
Sayfa 52 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
··
80 görüntüleme
Dave Brubeck okurunun profil resmi
Bekliyor unutulmuş hüznün seni.
Dave Brubeck okurunun profil resmi
fakat bitti, kalmadı artık yok artık batıya giden bir gemi eskisi kadar ölümcül sularda şarkıları da onlar gibi yitip gitti.
Dave Brubeck okurunun profil resmi
Kapanan ellerimde kalan birkaç zerre kum , bir deniz kabuğu,sessiz ve ölü. Bir daha o çanı duymayacak kulaklarım, ayaklarım adımlamayacak o aynı kumsalı, bir daha asla , o hüzünlü yolda , o kör geçitte ve uzun sokakta yürümeyeceğim perişan. Ve konuşuyorum kendi kendime ; çünkü karşıma çıkanlar hâlâ konuşmuyor benimle.
Dave Brubeck okurunun profil resmi
Şu bizim Tom Bombadil ne kadar tatlı dilli; Ceketi parlar mavi, sarıdır çizmeleri.
Dave Brubeck okurunun profil resmi
Gölge - Gelin Geceler gündüzleri kovalarken yalnız yaşayan bir adam vardı heykel gibi kıpırtısız otururken hiç gölge düşürmezdi. Beyaz baykuşlar tünerdi başına kış vakti ay ışığında; ölü sanarak gagalarını silerlerdi ona haziran ayında yıldızlar altında. Alacakaranlık parıltısında grilere bürünmüş bir hanım geldi: çiçekler bezeli saçlarıyla bir an orada durup bekledi. Adam uyandı, fırladı taştan ve kırdı onu tutsak eden büyüyü; ona sıkıca sarıldı, etine kemiğine bakmadan, ve kadının gölgesine büründü. Artık yürümez o kadın eskisi gibi ne güneş, ne ay, ne yıldız altında; yaşayıp gider günlerini gece ile gündüzün olmadığı diyarda. Ama senede bir mağaralar esnediğinde ve uyandığında saklı şeyler dans ederken şafağa dek birbirleriyle tek bir gölge düşürürler. there was a man who dwelt alone, as day and night went past he sat as still as carven stone, and yet no shadow cast. the white owls perched upon his head beneath the winter moon; they wiped their beaks and thought him dead under the stars in june. there came a lady clad in grey in the twilight shinning: one moment she would stand and stay, her hair with flowers entwining. he woke, as had he sprung from stone, and broke the spell that bound him; he clasped her fast, both flesh and bone, and wrapped her shadow round him. there never more she walks her ways by sun or moon or star; she dwells below where neither days nor any nights there are. but once a year when caverns yawn and hidden things awake, they dance together then till dawn and a single shadow make.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.