Adı gibi insanı huzursuz eden bir kitap. Zülfücüm seni seviyoruz. Yine güzel, etkileyici, akıcı ve insana yaşadıklarını sorgulatan bir kitap yazmışsın. Sen kitap yazmaya devam et. Tamam belki bazıları seni çok edebi bulmayabilir. Biz de zaten o kadar edebi inceliklerden anlayan bir okur değiliz ki! İstanbul'un o ışıltılı, plazalı hayatlar dünyasında bir gazeteci olan İbrahim'in çocukluk arkadaşı Hüseyin'in ölümü üzerine doğduğu şehir Mardin'e gitmesiyle hikaye başlıyor. Hüseyin güzel, zengin, iyi bir ailenin kızı olan sözlüsünü bile geride bırakarak mülteci kampındaki bir Ezidi kıza gönlünü kaptırıyor. İşte buradan Hüseyin'in ABD'de ölmesine kadar olan süreçte savaştan kaçan insanların ve özellikle dini inançlarından dolayı IŞİD tarafından katliamlara ve tecavüzlere uğrayan Ezidilerin trajik hayatlarına tanık oluyoruz. Evet biz kendi halimizdeyiz ama insanlar ölüyor, hayatlar mahvoluyor. Bunlar sadece savaştan kaçanların yaşadığı bir şey değil. Ülkemizde de oluyor, binlerce insan, yüzlerce gazeteci hapislere atılıyor, psikolojik eziyet görüyor. Ve kulaklarımızı tıkasak da maalesef işkence iddiaları artık üstü örtülemeyecek noktaya geliyor. Bırakın ülkemizden olmayanları düşmanlaştırdıklarımızı, birbirimizi bile teröristlikle, vatan hainliği ile itham ediyoruz, mafya babaları parti liderlerini, öğrencileri tehdit ediyor ama bir savcı başını kaldırıp da bu ne ya kardeşim diye üstüne gidemiyor. Gitmek istese de gidemiyor, herkes kendi akıbetinden korkuyor. Zülfücüm ne gerek vardı böyle bizi ilave huzursuzluklara sevk etmeye. Zaten huzurlu olduğumuz yok.

HuzursuzlukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201799,4bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

serdar şahin