Esir Şehrin İnsanları üçlemesinin peşi sıra okuduğumuz Mülkiyet Kalesi’nin devamı niteliğinde yazılmış fakat Kemal Tahir bu eseri yayınlatmayıp uygun bulduğu bölümleri Yol Ayrımı romanında kullanmıştır. Bu bakış açısıyla bence kesinlikle Esir Şehrin İnsanları’ndan sonra okumak uygundur. İki eserin başkahramanı aynıdır “Murat”. Esir Şehir Üçlemesi'nin son kitabı olan Yol Ayrımı’nda tepeden inme bir şekilde hayatımıza giren gazeteci Murat, hayattan ne istediğini bilen prensipli bir insanken, bu eserde gördüğümüz avukat katibi Murat, kafası karışık ve zaafları olan biridir. Bu manada yazarın kitabına Hür Şehrin İnsanları ismini vererek ironi yaptığını düşünüyorum. Özellikle son bölümde Murat kendi özeleştirisini yaparken hür yaşamın ne olduğunu bizlere de sorgulatır. İlk bölümlerde gördüğümüz o sefalet içerisindeki yaşantısını anımsarız. Peşi sıra gelen maddi yükselişi kendisinden neler götürmüştür. Arka fonda Cumhuriyet’in ilk yıllarındaki ahlaki yozlaşma, devletçilik politikası ve serbest fırkanın açılması ve çok partili döneme geçiş süresince halkın düşüncelerini yine çok sesli farklı fikirlerdeki insanların dilinden (yol ayrımında olduğu kadar yoğun olmasa da) dinleriz. Kemal Tahir okumak bana bir manada kendimi çok iyi hissettiriyor. Başkahramanlarından aldığım o düşse bile yenilmedi duygusu son tahlilde “salt kötüye” verdiği dersler bana politik ve sosyolojik bir roman yazmış olsa bile su gibi akan bütün içersine gizlenmiş bir yenilmez kahraman bulma hissiyatı veriyor. Belki bu yazarın düşkünü olduğu ve çevirisini yaptığı Mayk Hammer tercümelerine kaleminin yatkınlığından.

Hür Şehrin İnsanlarıKemal Tahir · İthaki Yayınları · 2009351 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu Erkut