“Hayatta hiçbir şey kalıcı değil, değil mi? Her şey fani.”
“Aynen,” dedi hemşire. “Ama bunu hastayken değil de sağlıklıyken söylemek çok daha kolay. Sağlığımız yerindeyken en korkunç şeyleri bile kolayca söyleyebiliriz. Ancak ölüm kapımıza dayandığı zaman gerçekte neyin ne olduğunu anlarız.”
“Tahmin edebiliyorum.”
“Hayır, hiç zannetmiyorum.” Yüzünde buruk bir gülümseme belirdi. “Ama günün birinde, biz de aynı yere geldiğimizde ve ölüm bizim için soyut bir kavram olmaktan çıktığında bunu anlayacağız.”
Sayfa 440Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.