Böyle bir eser nasıl incelenir bilemiyorum. Tek bildiğim Selim’in hayatını artık bildiğim için mutlu olduğum. Birçok yönden kendimi Selim gibi hissettiğim çok oldu. Sayfaları çevirdikçe gözlerim doldu, Selim’e bunları yaşatanların hayatlarına normal şekilde devam etmelerine sinirlendim. Bu hayata ayak uyduramadı Selim. Bu insanlara yaranamadı. Hiçbir şekilde ne başarısını ne başarısızlığını kanıtlayamadı. Çok çabaladı ama her seferinde insanların alaylarıyla, aşağılamalarıyla karşılaştı. Sonunda da tutunamadı hayata. Ardında da birkaç satır bıraktı ve çekip gitti. Öğrendiğim kadarıyla Oğuz Atay’ın intihar eden arkadaşı Ural’ı temsil ediyormuş bu eser. Ve kitapta geçen kahramanlar da Oğuz Atay’ın gerçek çevresiymiş. Bu gerçeklik payı düşünülünce eserin anlamı daha da artıyor. Yine de öyle yerler var ki insan ‘bu sayfaları hangi kafayla, nasıl yazabildin Oğuz Atay?’ diye şaşırıyor. Gerçekten çok, çok güzel bir eserdi. Çok da kırıcıydı da. Yıllardır kitaplığımda okumamı bekliyordu. İyi ki de beklemiş. İyi ki hayatıma yaşanmışlıklar ekleyerek okumuşum bu satırları. İyi ki yarıda bırakmayıp tüm hikayeye dahil olmuşum. Ya yarıda bıraksaydım da bu satırlardan habersiz yaşasaydım diye düşünmedim değil. Her şeyinle iyikisin Tutunamayanlar, her şeyinle iyikisin Oğuz Atay. Ve Selim, ve Turgut, ve Süleyman, ve Günseli, ve Esat, ve saymakla bitmeyecek diğerleri... Hepiniz iyi ki dahil oldunuz hayatıma. Kitabın konusunu anlatmaya çalışırsam kelimeleri boşa kullanacağım gibi geliyor. Tek diyebileceğim, bu hayata tutunamayan Selim Işık’ın iç dünyasını okuyacaksınız. Ama bu sıradan bir iç dünya değil. Kesinlikle farklı bir dünya. Bu kitabı okumakta sakın acele etmeyin. Ama hayatınızın bir döneminde mutlaka okuyun. Ve tutunun hayata. Hayata tutunmaya çalışanları da görün. Kimseyi yargılamayın, alay etmeyin, aşağılamayın. Kimsenin hayata tutunamama sebebi olmayın. Keyifli okumalar!

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202061,6bin okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.