Orhan Kemal nasıl yazmış.
"... İşte gezip dolaşırken beni düşündüren noktalar bunlardır:
1) Öz - Niçin yazıyorum bu konuyu? Ne demek istiyorum?
2) Biçim - Nasıl söylemeliyim?
Yukarıdaki öz ve biçim çözümlenmişse, hele bir de nasıl bağlıyacağım kafamda satırlaşıvermişse, değme keyfime. Bir kol cengi sırasına göre canımın o an çektiği İstanbul'un artık hangi lokanta, ya da meyhaneyse, atarım kapağı. Fazla içmem. Neşemi sürdürmek, daha iyi düşünmek için pek pek iki duble. Bu iki duble içilirken, konu kendi kendini yazar da yazar. Size bir örnek: BEREKETLİ TOPRAKLAR ÜZERİNDE'nin ilk yazılışında Adana'daydım. Kafamda bu öz ve biçimi tespit etmiştim de roman yazıyorum. Köse Hasan'ın ölüm sahnesine takılmıştım. O sırada tam Seyhan kıyısındayım. Kendi kendime mırıldanarak, Hasan'ın hemşerisine vasiyetini en iyi biçimde vermek için nasıl dedirtmeliyim diye, bir, beş, on, tekrarlar yapıyorum. Birden istediğim klişe düştü kafama, “- Kardaşlar, beraber tuz epmek yidik ola ki, benim size hakkım geçmiştir. Benim iflâhım kesik...” falan der ya? Oralara gelince bir an Köse Hasan sanki. Elimde kızım için satın aldığım saç tokası. Hemşerilerime bunu kızıma götürmelerini vasiyet ediyorum. Öyle dokundu ki, başladım ağlamağa. Çevremde insanlar. Görmelerinden de çekiniyorum. Açtım adımlarımı ama hemen kâğıtla kaleme sarılıp o pasajı notladım."
Bir önceki paylaşımın anısı böyleymiş.
Üstad'ın hatırasına saygıyla...
Sayfa 28Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.